Όσα ξέρει η Μαρία | Φίλοι, εραστές ή και τα δύο
Σπικάζ
“ Όσα ξέρει η Μαρία”, με την υποστήριξη του Coolvit
Μουσική
Γεια σας παιδιά μου. Τι μου κάνετε; Μαντέψτε! Είμαι η Μαρία Σολωμού και ακούτε το podcast όσα ξέρει η Μαρία. Ελπίζω να είστε καλά αυτή την βδομάδα, να περάσατε τέλεια…κι εγώ είμαι πολύ καλά. Τι ωραία που τα λέμε. Τι διάολο εγώ έφτιαξα μόνη μου στο μυαλό μου; Θεέ μου! Λοιπόν. Ξεκινάμε. Έχω…. Εχω θέμα, έχω θέμα σήμερα πάλι. Βλέπω με χαρά ότι μου στέλνετε αρκετά μικρές ηλικίες γράμματα, δηλαδή…μικρές ηλικίες…18, 22 και πολύ χαίρομαι. Θέλω να ξέρω τι γίνεται στη ζωή σας γιατί σε λίγο η ζωή σας θα γίνει δική μου ζωή γιατί μεγαλώνει ο γιος μου. Οπότε κάνω πρακτική.
Πάμε στο πρώτο γράμμα.
Ήχος από γκονγκ
“Καλησπέρα Μαρία μου. Πριν ξεκινήσω το κατεβατό με τα ψυχολογικά μου θα ήθελα να σου πω ότι το podcast σου σε συνδυασμό με το λιώσιμο που έχω φάει με τους singles είναι η καλύτερη παρέα εν καιρώ πανδημίας και σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό, νά ‘στε καλά. Επίσης, σε περίπτωση που έχω την τιμή να αναφέρεις το μήνυμα μου στο επόμενο θέμα σου και αν έχεις την καλοσύνη, θα ήθελα να παραμείνω ανώνυμη, μη γίνουμε ρεζίλι…”
Όχι. δεν θα πω το όνομά σου, μην ανησυχείς καθόλου.
Λοιπόν πάμε στο θέμα μας “θα ήθελα να ρωτήσω την αποψή σου σχετικά με ανεκπλήρωτους έρωτες μεταξύ φίλων”.
Πωπω νάτα!
“Πώς πιστεύεις ότι πρέπει να δράσει αυτός που εξέφρασε ανοιχτά τα συναισθήματα του και έφαγε τη χυλόπιτα; Εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, 23 χρονών γαϊδούρα και μετά από σχεδόν τρία χρόνια καψούρας, όταν ο άλλος του λέει ότι θέλει να παραμείνουν φίλοι και πως δεν θέλει να τον χάσει από τη ζωή του; Επίσης τι προτείνεις για να ξεκολλήσει κάποιος, ειδικά όταν είσαι σε κοινή και δυνατή παρέα από μικρή με το πρόσωπο και πρέπει κατά καιρούς να τον τρώω στη μάπα κάθε φορά που μαζεύεστε; Δηλαδή και να θες να αγιάσεις, δεν μπορείς. Ερώτημα μπόνους. Τι κάνω άμα ούτε εγώ θέλω να τον χάσω από την ζωή μου; Και πάλι σε ευχαριστώ, καλή επιτυχία…”.
Τι γίνεται ρε παιδιά; πωπωωω. Έλα. Να φύγει ο χρόνος παρακαλώ και ξεκινάω δυναμικά.
Ήχος χρονόμετρου
Απάντηση Μαρίας: Κορίτσι μου. Από που να το πιάσω δεν ξέρω. Έχω συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν πολλά είδη έρωτα. Πως ερωτευόμαστε ρε παιδί μου; Πως ξεκινάει αυτό το πράγμα, αυτό το μυστήριο θέμα του έρωτα, δηλαδή υπάρχει ας πούμε ο έρωτας ο κεραυνοβόλος ο οποίος το’ χω πάθει ε! Το ‘χω πάθει. Ο πρώτος μου έρωτας κιόλας στα 13 ήτανε κεραυνοβόλος. Τον είδα, έπεσα ξερή και μετά κλαίγαμε όλη την εφηβεία μέχρι τα 20. Τραγικό κι αυτό. Αλλά πραγματικά ισχύει, δηλαδή δεν έχει και πως και γιατί ο κεραυνοβόλος έρωτας.
Να μου πεις ποιος έρωτας έχει πως και γιατί; Κανέναν έρωτα δεν μπορείς να δικαιολογήσεις…ναι. Τα λέω και τα αναιρώ κατευθείαν ε, πως με βλέπετε, καλή;
Υπάρχει λοιπόν ο έρωτας που προκύπτει μετά από κάποια γνωριμία.
Που γνωρίζεις τον άλλον σιγά, σιγά, σιγά, σιγά, σιγά, σιγά από μέσα από μια κοινή παρέα ή οτιδήποτε, σ’ αρέσει κι εμφανισιακά εννοείται και σε ιντριγκάρει και λίγο το μυαλό ας πούμε και όλο αυτό το πράγμα ε; Αυτός είναι ο πιο υγιής, νομίζω, έρωτας, αν μπορείς να πεις τον έρωτα υγιή κατάσταση…δεν είμαι και σε αυτό σίγουρη. Άλλο κεφάλαιο και αυτό. Πολλά έχουμε να αναλύουμε…και υπάρχει κι ο έρωτας μεταξύ φίλων. Αυτό τον έρωτα εγώ παιδιά δε μπορώ να τον καταλάβω, αλλά αναγνωρίζω ότι λογικά πρέπει να υπάρχει, ότι καποια στιγμή στη ζωή μας γυρνάμε κοιτάμε τον κολλητό μας και λέμε βρε…πως δεν τον είχα προσέξει τόσο καιρό.
Τι γίνεται τώρα με τους κολλητούς; Εδώ βλέπω ότι είστε παιδικοί φίλοι. Παιδικοί φίλοι τι πάει να πει; Γιατί έχω κι εγώ παιδικούς φίλους και φίλες και φίλους και δεν τους έχω δει ποτέ ερωτικά τους κολλητούς μου. Ποτέ ερωτικά. Και τους έχω ας πούμε 25-30 χρόνια τώρα πια έτσι;
Το να κάνω κολλητό μου κάποιον που είχα σχέση, ναι. Το ανάποδο όχι. Μία φορά μου είχε τύχει να κάνω παρέα με έναν άνθρωπο και μετά να εξελιχθεί σε σχέση, αλλά αυτή η παρέα κράτησε πέντε μήνες, δεν ήταν δηλαδή δέκα χρόνια. Οπότε εμένα από προσωπική εμπειρία μπορώ να σου πω ότι ποτέ δεν έχω κοιτάξει ερωτικά κολλητό μου και κανείς κολλητός μου δεν με έχει κοιτάξει ερωτικά. Και μ’ αρέσει αυτό. Νοιώθω μια ασφάλεια ότι μπορώ να τους αντιμετωπίσω άφυλα. Όχι ως υποψήφιους γαμπρούς…πως να το πω καλύτερα;
Εδώ βέβαια είσαι 23 χρονών, εντάξει, δικαιολογείται κι αυτό. Δεν ξέρω. Απ᾽ ότι καταλαβα εδώ πέρα εφαγες μια μικρή απόρριψη το οποίο εντάξει, θα φας κι άλλες μην ανησυχείς. Η απόρριψη είναι μες το παιχνίδι. Αν δεν φάμε χυλόπιτα παιδιά, τι αξία έχει ο έρωτας; Αν δεν πέσουμε κάτω, αν δεν χτυπηθούμε, αν δεν κλάψουμε, δηλαδή πως θα περάσει; Δεν καταλαβαίνω πως την πάτησες; Δεν μπορώ να ταυτιστώ μαζί σου αυτή τη στιγμή. Αλλά μπορεί να κούνησε λιγάκι κι αυτός το δαχτυλάκι του ίσως; Μπορεί να είναι και τι τύπος δεν ξέρουμε, δεν μου εξηγείς τι τύπος αγοριού είναι. Να ‘ναι ένα αγόρι το οποίο να του αρέσει να αρέσει; Οπότε να είναι ο ωραίος της παρέας λίγο και γοητεύτηκες;
Γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείς να ερωτευτείς έναν άνθρωπο που κάνεις από μικρή παρέα, εκτός αν ήσουνα πάντα ερωτευμένη μαζί του και έκανες ότι είστε φίλοι. Δηλαδή αυτό πρέπει να το ψάξεις λίγο μέσα σου. Ή μήπως βρε αγάπη μου έχεις μείνει λίγο καιρό μόνη σου, δεν σ’ αρέσει κανείς, δεν έχει προκύψει τίποτα ενδιαφέρον, λίγο βαριέσαι, λίγο καραντίνα, λίγο ξέρω γω και λες ααα, τι είχα δίπλα μου τόσο καιρό ας πούμε φιλικά και δεν το εκμεταλλευόμουνα; Ή τελικά αυτός μεγάλωσε κι ομόρφυνε. Δεν ξέρω αν έγινε κάπως έτσι, αλλά μήπως το έφτιαξες λίγο κι εσύ στο κεφάλι σου; Όταν ξέρεις έχουμε ανάγκη να ερωτευτούμε, μερικές φορές κάνουμε τα χειρότερα λάθη. Οπότε όταν δεν μας προκύπτει αυτοκουρδιζόμαστε, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Επίσης, αν είσαι ερωτευμένη λες τρία χρόνια, τρία χρόνια οκ μπορείτε και να είστε φίλοι τρία χρόνια, αλλά δεν είστε κολλητοί. Δεν είναι ας πούμε οι φίλοι σου από το νηπιαγωγείο.
Είναι ένας φίλος ο οποίος τρία χρόνια κάνετε παρέα. Γιατί να μην…θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε κάτι άλλο. Απ’ ότι βλέπω βέβαια…η χυλόπιτα ήτανε… δεν θέλει να σε χάσει απ᾽τη ζωή του. Αυτό μπορεί να μου εξηγήσει ένας άνθρωπος τι σημαίνει πια; Ναι, σε συμπαθώ, σε αυτόνω, σε κάνω, μ’ αρέσεις πάρα, είσαι τι καλός άνθρωπος κι αυτά και ναι, θα μπορούσαμε, αλλά δεν είμαι σε φάση γιατί σε βλέπω φιλικά και δεν θέλω να σε χάσω από την ζωή μου.
Πως μετά από μία βόμβα που είναι μια ερωτική εξομολόγηση και μπράβο σου που μπόρεσες και το έκανες και το έβγαλες από μέσα σου αυτό το πράγμα, δεν αλλάζει τίποτα; Και βέβαια αλλάζει. Δηλαδή πως το παίζει αυτός; Είναι άνετος; Είναι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα; Ή είναι ξέρω γω τώρα “ντάξει μου την έπεσε και η….”, δεν λέω το όνομα σου εντάξει μην ανησυχείς, η τάδε ας πούμε και τώρα έχω πάρει και πέντε πόντους.
Πως συνεχίζεται μία φιλική σχέση όταν έχει παιχτεί από τη μία πλευρά ερωτικό κάλεσμα δεν ξέρω, αλλά το μόνο που μπορώ να σου πω για να σε συμβουλέψω, ελπίζω να τα βρήκατε μεταξύ σας υπό την έννοια ότι …να μην έπεσε κάποιος τσακωμός, να μην λούφαξε κάποιος, να συνεχίζετε να κάνετε παρέα, να είναι κάτι ας πούμε που προφανώς θα ξεχαστεί.
Εσύ όμως απ’ την άλλη, καλά αυτός… εσύ απ’ την άλλη, σε τι φάση είσαι; Νομίζω ότι πρέπει να το αναθεωρήσεις λιγάκι, γιατί πραγματικά να σου πω κάτι; Δεν υπάρχει έρωτας μονόπλευρος. Υπό ποία έννοια… Δεν μπορώ εγώ να ερωτευτώ έναν άνθρωπο χωρίς αυτός να μου κουνηθεί λίγο, ή να μου ιντριγκάρει τον εγκέφαλο, ή να μου δώσει ένα πράσινο φως. Πρέπει να γοητευτώ.
Μπορώ να φανταστώ, να φαντασιωθώ, να γουστάρω, αλλά να ερωτευτώ; Μόνη σου; Ο έρωτας είναι παιχνίδι που παίζεται με δύο. Δεν μπορώ να το παίξω μόνη μου, αυτό είναι στα 17 μας. Αυτό είναι ας πούμε εγώ στα 13 που έβλεπα, ποιόν έβλεπα στην τηλεόραση; Δεν ξέρω το συγκρότημα Duran duran, εμένα μ’ άρεσαν και ήθελα τον μπασίστα. Και ήμουν ερωτευμένη με τον μπασίστα. Μα δεν γίνεται αυτό. Αυτό είναι τελείως στη φαντασία.
Ο έρωτας είναι παίρνω – δίνω, παίρνω – δίνω. Εγώ νομίζω ότι είναι λίγο καψούρα, λίγο φτιαχτό όλο αυτό το πράγμα. Εκτός αν έχει κουνηθεί κι αυτός. Είναι από αυτούς τους τύπους. Τους αποπλανητικούς.
Που θέλουν να τους έχουν όλους τριγύρω και να κουνιούνται λίγο και αρέσκονται να αρέσουν και… και… και… Που αν είναι τέτοιος τύπος, μακριά! Μακριά κάτσε και κοίτα τον, γιατί θα γίνει πολύ εύκολα ρεζίλι. Μετά δεν θα τον θες εσύ. Υπάρχουν αυτοί οι τύποι. Είναι και αυτό μία φάρα αντρών, οι οποίοι είναι λίγο νάρκισσοι.
Καλά παιδιά, μια χαρά. Αλλά είναι… όταν τους καταλαβαίνεις δηλαδή και τους αποκωδικοποιείς, δεν μπορείς να έχεις σχέση μ’ αυτούς. Αυτοί βλέπουνε σε σένα τον εαυτό τους. Καθρεφτίζουν την ομορφιά τους και το πόσο σέξι μπορεί να είναι και το πόσο ωραίοι τύποι είναι… βαυκαλίζονται μόνοι τους. “Ave moi”, που έλεγε και ο Καίσαρας. Δηλαδή είναι…δύσκολη περίπτωση. Αλλά εγώ θα επιμείνω. Άστον αυτόν, αυτός μπορεί να είναι ότι θέλει. Πώς ερωτεύεσαι μόνη σου; Δεν ερωτεύεσαι μόνη σου. Η ιδέα σου είναι. Δεν ερωτεύεται ένας άνθρωπος από μόνος του.
Για να ερωτευτούμε πρέπει να μας γοητεύσει ο άλλος. Να μας κάνει κάτι. Άμα δεν σου ‘χει κάνει κάτι, τι έχεις ερωτευτεί, την εικόνα του; Το πώς θα μπορούσε να ‘ναι κάτι; Όοοοοχιιιι, όχιιιιι. Μην το φτιάχνεις, μην το μεγαλοποιείς στο κεφάλι σου. Καθόλου! Παρακάτω. Και επίσης κάτσε…δεν ξέρεις τί γίνεται. Νωρίς είναι ακόμα, εικοσιτριών. Κάτσε. Αυτός, αυτή τη στιγμή, υποτίθεται ότι έχει το πάνω χέρι γιατί, ξέρει για σένα ότι είσαι ερωτευμένη, δεν ξέρω ακριβώς τι του έχεις πει, ελπίζω να του το πες λίγο έτσι όχι πέσιμο πέσιμο, λίγο απ’ έξω απ’ έξω. Μην του δώσεις και πολλούς πόντους. Αλλά κάτσε λίγο. Γιατί μπορεί εσύ ας πούμε να κάνεις και διάφορα τσαλιμάκια. Μπορείς να γνωρίσεις και κάποιον και να βγείτε μες στην παρέα, να δούμε πως θα αντιδράσει… λέω γω τώρα. Έτσι. Όχι επίτηδες. Μπορεί όντως να σ’ αρέσει κάποιος και να τον φέρεις στην παρέα κάποια στιγμή.
Πίστεψε με…θα φάει τα λυσσιακά του. Όχι το παιδικό αυτό που λέμε θα του κάνω σπάσιμο. Γιατί όταν εγώ έχω πει σε κάποιον ότι τον γουστάρω και έχω φάει χυλόπιτα και μετά με βλέπει με κάποιον άλλον, αυτόματα κι ανθρώπινα λέει από μέσα του: “τελικά δεν με γούσταρε. Βρήκε κάποιον άλλον;”. Αλλά όχι για σπάσιμο. Δεν το κάνεις για σπάσιμο. Αν όντως βρεις έναν άνθρωπο και σ’ αρέσει. Απ…
Και για φινάλε έχω αυτό το ερώτημα μπόνους που μου κάνεις “Τι κάνω άμα ούτε εγώ θέλω να τον χάσω απ᾽ τη ζωή μου.”
Και ερωτώ τώρα εγώ με τη σειρά μου: Τι να τον κάνεις παιδί μου στη ζωή σου; Άμα εσύ τον θες ερωτικά του το χεις πει κι αυτός σε βλέπει φιλικά, πες μου ένα λόγο που πρέπει να συνεχίσεις να τον τρως στη μάπα συνέχεια;
Δύο τα τινά: ή το κάνεις επίτηδες γιατί τον γουστάρεις και παίρνεις μια ενέργεια και γουστάρεις την αύρα του και θέλεις να σαι τριγύρω του γιατί κάτι σου δημιουργείται, δηλαδή με λίγα λόγια αυτομαστιγώνεσαι ή μέσα σου πιστεύεις ότι κάποια στιγμή αυτό το πράγμα μπορεί ν᾽αλλάξει, ν᾽αλλάξει γνώμη γιατί μπορεί να σου δίνει και κάποιο αέρα, αυτός. Μπορεί να το καταλαβαίνει, μπορεί να το κάνει επίτηδες, μπορεί να μην το κάνει, μπορεί να θέλει να μαζέψει μια αυλή τριγύρω, δεν ξέρω, το παιδί μπορεί να είναι και μια χαρά και να μην ισχύει τίποτα απ᾽ όλα αυτά, σου λέω διάφορες πιθανότητες. Αλλά εσύ, τι πα να πει ότι δεν θέλεις να τον χάσεις απ᾽την ζωή σου, ως τι; Ως υποψήφιο; Ως φίλο; Ως τι; Αααα, δεν…να συννενοηθούμε λίγο τώρα κι εσύ.
‘Ηχος χρονόμετρου
Ο χρόνος περνάει παιδιά μου, πέρασε ο χρόνος…
Ελπίζω να σε βοήθησα όσο μπόρεσα, να το κάλυψα λίγο, αλλά θα ξανααναφερθώ οπωσδήποτε στους έρωτες μεταξύ φίλων και τα λοιπά, γιατί είναι μεγάλο, μεγάλο θέμα, αλλά έτσι μια πρώτη δόση ελπίζω να σου σου ‘δωσα κάτι…κορίτσι μου. Λοιπόν θα προχωρήσω παιδιά και πάω σε ένα άλλο θέμα.
‘Ήχος από γκονγκ
“Γεια σου Μαρία. Είμαι η Ειρήνη είμαι 18 χρονών, αυτό σημαίνει ότι φέτος τα τα τααααν δίνω πανελλήνιες…Μάλιστα. Δυστυχώς αυτή η ψυχοφθόρος διαδικασία με έχει καταστρέψει. Κυριολεκτικά! Θα αρχίσω όμως από κάπου αλλού. Πριν δύο – δυόμιση χρόνια άρχισα να πηγαίνω στο γυμναστήριο και στο διατροφολόγο. Τα κιλά μου ήταν πάντα μέρος της ζωής μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα και έχω παραπάνω κιλά. Ήμουν αυτό το στρουμπουλό κοριτσάκι, που όλοι είχαν στο σχολείο τους. Είχα ξανακολουθήσει μια διατροφή πιο παλιά στο γυμνάσιο και είχα χάσει 23 κιλά. Όμως επειδή έχω και υποθηροειδισμό, μέσα σ’ ένα καλοκαίρι κατάφερα να βάλω ότι είχα χάσει. Γι’ αυτό όταν ήταν να πάω στο Λύκειο αποφάσια να ξανακάνω αυτή τη διαδικασία για να νιώσω κι εγώ καλύτερα. Μετά από κάποιους μήνες κι όταν ο μεταβολισμός μου είχε κολλήσει, άρχισα να κάνω εμετό, γιατί πίστευα ότι έτσι θα χάσω κάποιο βάρος. Το άγχος για τα κιλά μου, για τις παρέες μου, για το μέλλον μου και πλέον κυρίως για τις πανελλήνιες, με παρέσυραν. Εδώ και δύο και χρόνια είμαι βουλιμική.
Τον τελευταίο χρόνο όμως τα πράγματα έχουν χειροτερέψει. Από τύψεις άλλο τίποτα. Έχω φτάσει σε σημείο να έχω τύψεις για το ότι ήπια νερό. Ξέρω πως δεν είναι λογικό, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω. Οι πανελλήνιες ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Από το άγχος και τις τύψεις μου έκανα εμετό, οκτώ με δέκα φορές τη μέρα. Η ψυχολογία μου έχει χαλάσει και απλώς είμαι σε φάση κατάθλιψης εικοσιτέσσερις επτά. Δεν έχω αντοχή και κουράγιο να κάνω τίποτα. Προσπαθώ να σταματήσω, αλλά δεν είναι κάτι εύκολο. Και επειδή είμαι άτομο πολύ ας το πω, ευαίσθητο, δεν μπορώ καν να σκεφτώ πως θα είμαι αν δεν περάσω στη σχολή που θέλω. Ακούγεται εγωιστικό, αλλά δεν το λέω με αυτή την έννοια. Δεν ξέρω τι να κάνω ή πως να προσπαθήσω να σώσω την κατάσταση και προφανώς δεν έχω χρόνο να επισκεφτώ ψυχολόγο ή κάποιον να με βοηθήσει. Τα βράδια πλέον, απ’ τον πόνο που νιώθω δεν μπορώ να κοιμηθώ και πολλές φορές έχω φτύσει, κυριολεκτικά, αίμα. Θέλω να ασχοληθώ με την μαγειρική, όμως το όνειρο μου ήταν πάντα να περάσω αγγλική φιλολογία. Ποτέ δεν με πίεσαν για τις σπουδές οι γονείς μου, απλώς θέλω να έχω και ένα χαρτί στα χέρια μου. Γιατί στον κλάδο της μαγειρικής εκτός από θέληση, χρειάζεται πολύ ταλέντο και υπομονή για να πετύχεις. Δεν σου ζητώ να με καταλάβεις, γιατί προφανώς δεν είναι κάτι φυσιολογικό κι εγώ το κατανοώ αυτό. Σου ζητώ να μου πεις την άποψη και τη σχέψη σου και να μου δώσεις δύναμη τώρα που τη χρειάζομαι. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Για να τρέξει ο χρόνος. Νιώθω ότι θα τον ξεπεράσω.
Ήχος χρονόμετρου
Απάντηση Μαρίας: Λοιπόν δεν ξέρω από που ν᾽αρχίσω γιατί είναι αρκετά σοβαρά τα πράγματα. Εγώ θα πω το εξής. Θα ξεκινήσω από το τέλος;
Λοιπόν τι είναι φυσιολογικό και τι όχι, πραγματικά δεν ξέρω. Δεν μπορώ να πω ότι α… εγώ είμαι φυσιολογική, γιατί κάνω αυτό κι εδώ η φίλη μου η Ειρήνη, δεν είναι φυσιολογική γιατί κάνει κάτι άλλο. Οπότε άσε τη φυσιολογικότητα απ᾽ έξω, γι αυτούς που ξέρουν. Εμείς δεν ξέρουμε τι είναι φυσιολογικό.
Πως νιώθουμε εμείς καλά. Αν για σένα δεν είναι φυσιολογικό, το νιώθεις αφύσικο, αυτό είναι ένα ζήτημα. Το τι είναι για τους απ᾽ έξω, χέστο. Δεν μας ενδιαφέρει αυτό το πράγμα. Πάει αυτό στην άκρη.
Εδώ βλέπω δύο τρία θεματάκια. Θεματάκια; Δεν είναι θεματάκια, είναι θεματάρες. Αν ρωτάς μια συμβουλή που θα σου δινα από όλο αυτό που διάβασα εγώ αυτή τη στιγμή είναι, σκασίλα μου οι Πανελλήνιες. Σκασίλα μου τα πόσα κιλά είσαι. Σκασίλα μου οι καραντίνες, το άγχος, οι τύψεις. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα απ᾽ όλα αυτά, βρίσκω τα λεφτά και πάω σε ψυχολόγο χθες. Και είμαι πάρα πολύ απόλυτη σε αυτό που σου λέω, πάρα πολύ απόλυτη, γιατί η διατροφική ταραχή, είναι πάρα πολύ σημαντικό κεφάλαιο.
Εγώ μπορώ να σου πω πέντε πράγματα, ότι ξέρω γιατί έτυχε να χω κι εγώ άνθρωπο, πολύ κοντά σε μένα ο οποίος έφυγε αγάπη μου, απ τη ζωή, νέος, από διατροφική διαταραχή ή και πραγματικά δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα οι τριγύρω για να βοηθήσουμε. Νέο κορίτσι.
Η ψυχολογική υποστήριξη, είναι το πρώτο. Το πρώτο! Είναι ψυχολογικό, που βγαίνει στο σώμα. Είναι ψυχολογικό κι αν δεν το βρεις τώρα που σαι νέα, να το λύσεις και να το ξεχάσεις, για να πας παρακάτω. Τι πα να πει έχω τύψεις και δεν γίνεται αν δεν περάσω στη σχολή που θέλω. Τι σε ορίζει; Η σχολή;
Δεκαοχτώ χρονών κορίτσι ότι αν δεν περάσεις τώρα, θα γίνει κάτι; Δεν θα γίνει τίποτα αγάπη μου απολύτως. Τι είναι πιο σημαντικό; Αν κάτι μας έμαθε όλη αυτή η ιστορία φέτος, πραγματικά, με την καραντίνα, με τον κορωνοιό και όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι: τίποτα δεν έχει σημασία, τίποτα, όσο η υγεία. Εδώ τι θεωρείς ας πούμε ότι βάλετε αυτή τη στιγμή; Η Αγγλική φιλολογία; Τα κιλά; Τι, τι; Η μαγειρική; Το τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Είσαι 18. Αν σπουδάσεις στα 20 τι θα συμβεί; Θα γίνει κάτι; Ή έστω αν περάσεις σε μια σχολή που δεν σ αρέσει και κρατήσεις δεν ξέρω πως γίνεται κι όλας, μπορεί να σου λέω βλακείες, αλλά κάποιος τρόπος υπάρχει.
Οτι θα τρελαθείς αν δεν περάσεις στη σχολή; Όχι, όχι, όχι, όχι, όχι! Ελπίζω να μην υπάρχει κάποια πίεση απ᾽ το σπίτι σου κι ελπίζω οι γονείς σου να βλέπουνε την κατάσταση αυτή που περνάς και αν δεν το ξέρουνε, θα τους το πεις τώρα. Τώρα αγάπη μου. Δεν είναι αστείο. Δεν είναι “έλα μωρέ θα κάνω έναν εμετό και θα περάσει αυτό και θα χάσω τα κιλά και θα είμαι μετά καλά.”
Δύο χρόνια βουλιμική; Bουλιμική τι σημαίνει για να το εξηγήσουμε, να το καταλάβω. Ότι τρως, τρως, τρως και κάνεις αμέσως εμετό πριν προλάβει, μην σου κάτσει. Είναι σαν να μην έφαγες. Αυτό όμως δημιουργεί πάρα πολλά πράγματα έστω κι αν δεν είναι μια κατάσταση. Η οποία, είναι ασθένεια, είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια, αν το λέω σωστά. Δημιουργεί κι άλλα προβλήματα. Ο εμετός δεν είναι απλό πράγμα. Δημιουργεί διάφορα οισοφαγικά προβλήματα. Μη σου πω ότι δημιουργεί σοβαρά θέματα με τα δόντια, με τις φωνητικές χορδές, με όλο αυτό το σύστημα.
Πρέπει να μιλήσεις μ᾽ένα γιατρό, να σου εξηγήσει τι κάνει ο εμετός κατ᾽αρχάς. Εδώ, έχουμε όλοι μας έχουμε πιεί στη ζωή μας, νιώθω, κι έχουμε κάνει εμετούς. Πως γινόμαστε μετά από έναν εμετό. Το σώμα μας, πως υποφέρει…
Δέκα εμετούς την ημέρα. Έχεις τύψεις που πίνεις νερό. Είναι ψυχοσωματικό. Καταλαβαίνω τι πα να πει ότι έχεις ένα πρόβλημα με τα κιλά. παίρνεις – χάνεις και τα λοιπά και είναι και θέμα υγείας του θυροειδή σου.
Ωραιότατα υπάρχουν διατροφές. Μπορεί ο διαιτολόγος ο εν λόγω διαιτολόγος, να μη σε βοήθησε. Ξέρω ανθρώπους οι οποίοι κάνουν δίαιτα μια ζωή και δεν μπορούν να χάσουνε, κιλά. Γιατί έχουν ψυχοσωματικό και δεν μπορούν να χάσουν κιλά. Όλα, όλα, ότι συμβαίνει στο σώμα μας, προκύπτει απ᾽ το ψυχολογικό μας κομμάτι. Όσο κι αν αυτό μερικοί γιατροί δεν το δέχονται, το 99% των προβλημάτων μας, είναι ψυχικά και βγαίνουνε στο σώμα. Είναι ψυχικά και βγαίνουνε στο σώμα.
Το επαναλαμβάνω να το καταλάβεις. Δηλαδή, η ψυχή σου σου λέει κάτι… Εγώ έχω ζήσει τη μισή μου ζωή με ενέσεις κορτιζόνης, γιατί ήτανε κι άλλη εποχή βέβαια και η ομοιοπαθητική δεν ήτανε σε μεγάλη αυτή. Πρέπει να μαι απ’ τις πρώτες στην Ελλάδα που κανα ομοιοπαθητική εγώ, μικρή, μπας και σωθώ… Και σώθηκα.
Όλα προκύπτουν απ᾽ την ψυχή μας. Τι έχεις στο κεφάλι σου, τι λαθεμένη εικόνα του εαυτού σου, ότι πρέπει να είμαι 23, 25, 30 κιλά πιο αδύνατη, έτσι ώστε να … το έχεις φτιάξει να μπορώ να περάσω και στην Αγγλική φιλολογία που θέλω που ᾽ναι όνειρο ζωής, αλλά και η μαγειρική συνδεδεμένη και τα λοιπά, και πρέπει να γίνουνε με το που τελειώσεις το σχολείο. Δεν είμαστε καλά!
Αυτή τη στιγμή πρέπει να ασχοληθείς μόνο με τον εαυτό σου. Με την υγεία σου. Ποιά καριέρα, ποιές σπουδες, αν δεν είσαι καλά. Θα νοσηλευτείς αγάπη μου, αν συνεχίσεις έτσι. Θα νοσηλευτείς και θα σου βάζουνε με το ζόρι να τρως με σωληνάκια. Το χω δει, αρκετά κοντά στο οικογενειακό μου περιβάλλον αυτό, να συμβαίνει..
Και αυτό είναι μια αρρώστια, η οποία δεν είναι ένας μήνας. Είναι μια ζωή. Το κορίτσι αυτό, η δική μου ας πούμε γνωστή, ήταν τη μισή της ζωή ανορεξική και βουλιμική. Το να καταλαβαίνεις αυτό που δέχεσαι ότι λες, ότι δεν είναι φυσιολογικό, δεν σου ζητάω να με καταλάβεις, την άποψή σου…
Το πρώτο πράγμα που κάνουν αυτοί που όταν έχεις μια διατροφική διαταραχή, είναι να λένε ότι το αναγνωρίζουν. Το αναγνωρίζουν ότι το μπιφτέκι ας πούμε, δεν παχαίνει, ή ένα κομμάτι κρέας με τη σαλάτα, δεν παχαίνει. Το αναγνωρίζουν. Και μετά το κάνουν εμετό.
Πρέπει να πας σε ψυχολόγο. Δεν έχω δηλαδή να στο πω με πιο κόκκινα γράμματα, να το αναβοσβήσω.
Άκουσε λίγο το παιδάκι μέσα σου και κάνε κάτι για τον εαυτό σου. Χεστήκαμε για τις Πανελλήνιες. Σοβαρολογείτε παιδιά; Ειδικά φέτος με όλο αυτό που συνέβει, σου ανάβει λαμπάκια. Χέστα όλα κι ασχολήσου με τον εαυτό σου, πως θα νιώσεις εσύ καλά. Πως θα γίνεις καλά.
Δεν νοείται δύο χρόνια να το έχεις αφήσει αυτό επειδή δεν προλαβαίνεις να πας στον ψυχολόγο; Αν ήταν κάτι πιο απτό, έξω από δω, μακριά, χτυπάω ξύλω, δεν θα πήγαινες στο γιατρό, δεν θα άφηνες τις σπουδές σου; Αυτό τι είναι δηλαδή;
Γιατί τα θεωρείτε αυτά τα θέματα τα ψυχολογικά ότι δεν είναι σοβαρά; Οτιδήποτε ψυχολογικό έχουμε και το σώμα αντιδρά, αντιδράει η ψυχή στο σώμα. Πάνω.
Καντήλες, πρηξίματα, ταχυπαλμίες, διάφορα τέτοια που σου λέει ο εαυτός σου από μέσα… “ΒΟΗΘΕΙΑ, κάνε κάτι για μένα!”. Και ευτυχώς που βγαίνουν αυτά τα πράγματα στο σώμα. Αν τα κράταγε η ψυχή, θα ταν πολύ χειρότερο.
Ζήτα βοήθεια. Δεν μ᾽ ενδιαφέρει αν θα μπεις στην Αγγλική φιλολογία. Μπες σε 2 χρόνια. Δεν μ᾽ενδιαφέρει η μαγειρική. Κάτσε με τα πόδια ψηλά. 18 χρονών κι έχεις άγχος γι αυτό; ΕΕΕΕΕΕ….. Θα βάλω τις φωνές.
Αμάν μ᾽αυτή την εικόνα την εξωτερική, να χάσω κιλά. Θα τα χάσεις όταν μπορέσεις. Δεν είναι δυνατό, τι προτιμάς; Να πεθάνεις ή να ζήσεις; Είναι πολύ απλή ερώτηση. Αχ ταράχτηκα… Ελπίζω να μην είμαι πολύ σκληρή; Όχι, ελπίζω να ήμουνα σκληρή. Ορισμένες φορές, πρέπει να μαστε πολύ σκληροί μ᾽αυτά τα πράγματα. Μίλα με κάποιον. Μίλα με κάποιον. Κάνε κάτι για σένα.
Αχ Παναγία μου, δεν ξέρω αν πέρασα το χρόνο, αν έπρεπε, αλλά ένιωσα ότι έπρεπε… να επιμείνω λίγο σ᾽ αυτό το πράγμα.
Εεεε παιδιά μου. Δεν υπἀρχει πιο σημαντικό πράγμα από τον εαυτό μας.
Και 18 χρονών, είσαι 18χρονών, είσαι στη φάση του σούπερμαν. Παντοδυναμία, μπορείς να τα κάνεις όλα. Αλήθεια; Και θα πέσεις σ᾽αυτή τη λούπα; Ωχ, δεν μπορώ, σταματήστε με.
Ήχος από γκονγκ
Ουφ!
Αυτό ήτανε παιδιά εξοντώθηκα. Στεναχωρήθηκα. Ελπίζω να βοήθησα όσο μπόρεσα. Αυτά για σήμερα παιδιά. Σας αγαπώ, σας φιλώ, μια αγκαλιά από μακριά.
Μέχρι την άλλη εβδομάδα, χαρούλες, αγκαλίτσες, φιλάκια… Γράψτε μου τα γράμματά σας. Περιμένω να σας ακούσω. Ένα μεγάλο φιλί!
Μουσική
Μπορείτε να μου στείλετα τα γράμματά σας στο maria.solomou@pod.gr και στο instagram μου αν θέλετε mariasolomou_official. Και αν θέλετε ν᾽ακούσετε κι άλλα podcast μπορείτε να μπείτε στο pod.gr, spotify, apple podcast, google play music ή σε όποια εφαρμογή ακούτε podcast από το κινητό σας.
Διαφημιστικό μήνυμα
Coolvit, επιθυμία για ζωή!
Χωρίς συντηρητικά και τεχνητά αρώματα.
Χωρίς προσθήκη ζάχαρης.
Χωρίς γλουτένη.
Με ελάχιστες θερμίδες, σε τρείς υπέροχες γεύσεις:
Coolvit sport, με γεύση ανανά, blueberry και passion fruit.
Coolvit balance, με γεύση μάνγκο, γκουάβα και ακτινίδιο.
Coolvit active, με γεύση πορτοκάλι, κίτρο και άρωμα κουφοξυλιάς.
Coolvit, επιθυμία για ζωή.
Μουσική
Pod.gr Το καλό να ακούγεται