Η δυστοπία της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας εν μέσω των αποκαλύψεων για την τραγωδία των Τεμπών
Γιάννης Κωνσταντινίδης
Οι επαναλαμβανόμενες ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας εν μέσω των συνεχών αποκαλύψεων για πλημμελή διαχείριση του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών είναι πραγματικά δυστοπικές. Όλοι και όλες παρόντες και παρούσες για να στηρίξουν τις μάλλον άχρωμες και άοσμες επιλογές των κομματικών ηγεσιών τους (εντάξει, υπάρχουν και κάτι βουλευτές των Σπαρτιατών που δεν ψηφίζουν τον υποψήφιο της δικής τους ηγεσίας, αλλά αυτόν που επέλεξε ο Πρωθυπουργός), για ένα αξίωμα απολύτως δευτερεύουσας σημασίας (εντάξει, χρειάζεται όμως πολιτική πείρα για να αντιμετωπίσει το πραγματικό χάος του διεθνούς συστήματος στα χρόνια του Τραμπ, όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη μη ανανέωση της θητείας της Κ. Σακελλαροπούλου. Ο «ναός της δημοκρατίας» ως αίθουσα εκδηλώσεων, κάπως έτσι.
Ο τόπος όπου θα έπρεπε να υλοποιείται η νομοπαρασκευαστική σύνθεση και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος της κάθε κυβέρνησης ως σκηνικό φωτογραφιών. Πολύ άσχημο το timing για όλους. Και για τη ΝΔ που επιμένει ότι αγωνίζεται για «την κάθαρση των Τεμπών» και παράλληλα παλεύει για τη συναίνεση προτείνοντας για τη θέση του ΠτΔ έναν «καλλιεργημένο άνθρωπο με χιούμορ». Και για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ που επιμένουν ότι αγωνίζονται για «το ξεσκέπασμα της συγκάλυψης των Τεμπών» και παράλληλα σπρώχνονται για το ποιανού η υπογραφή θα μπει πού, κάπως σαν τους αφισοκολλητές της δεκαετίας του 1980 που έστηναν καρτέρι για να κολλήσουν τις δικές τους αφίσες πάνω από αυτές που μόλις είχε κολλήσει ο αντίπαλός τους. Τουλάχιστον βέβαια ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν επιμένουν ότι οι δικές τους επιλογές για το αξίωμα του ΠτΔ είναι οι καλύτερες και οι πλέον συναινετικές.
Παρότι μακρόσυρτη η διαδικασία εκλογής ΠτΔ, μετά τη συνταγματική αναθεώρηση που πρότεινε η Νέα Δημοκρατία, η διαδικασία θα τελειώσει σε μια εβδομάδα με την εκλογή του Κ. Τασούλα, του μέχρι πριν λίγες μέρες κομματικού Προέδρου της Βουλής -εκείνης της αίθουσας εκδηλώσεων που λέγαμε νωρίτερα. Αν στη μνήμη του μέσου πολίτη έχει μείνει κάτι από τη διαδικασία, πέραν της δυστοπίας καθαυτής, αυτά είναι τρία πράγματα, σύμφωνα με τα ευρήματα της ερευνητικής πλατφόρμας ‘People of Greece’ της εταιρείας QED.
Πρώτον, οι Έλληνες βλέπουν ως σημαντικότερη συνέπεια της δυνατότητα εκλογής ΠτΔ με απλή πλειοψηφία, και όχι με ενισχυμένη, το γεγονός ότι καθίσταται μη αναγκαία η αναζήτηση ενός προσώπου που θα ξεπερνά τις κομματικές γραμμές (52%) και όχι τον κίνδυνο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες λόγω μη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας (39%).
Δεύτερον, η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιήθηκε από τον Πρωθυπουργό για τη μη ανανέωση της θητείας της Κ. Σακελλαροπούλου δεν έπεισε το 55% των Ελλήνων, ενώ δεν έγινε αποδεκτή και από περίπου το 40% των ψηφοφόρων της ΝΔ.
Τρίτον, η υποψηφιότητα του Κ. Τασούλα χαρακτηρίζεται από τους Έλληνες (αλλά και από σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων της ΝΔ) ως «στενά κομματική», και όχι ως συναινετική ή ως υποψηφιότητα κύρους, ενώ οι υποψηφιότητες Τ. Γιαννίτση και Λ. Κατσέλη δεν αποτυπώνονται με ενιαίο τρόπο στους χαρακτηρισμούς της κοινής γνώμης και αγνοούνται από σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων. Και τα τρία ευρήματα τεκμηριώνουν την αποτυχία του πρωθυπουργικού σχεδιασμού επί του θέματος, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η αποτυχία αυτή θα βαρύνει ως παράμετρος στη διαμόρφωση των δημοσκοπικών προτιμήσεων, λόγω της χαμηλής σημασίας του ζητήματος στην κοινή γνώμη. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο συνδυασμός της περιγραφείσας δυστοπίας της Βουλής και μιας κακής επιλογής σχεδίου σε ένα ζήτημα ήσσονος σημασίας δημιουργεί τις προϋποθέσεις αποδυνάμωσης της εκλογικής κυριαρχίας της ΝΔ.
Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας
