Η Ευρώπη ανησυχεί για ενδεχόμενη εκλογή του Τραμπ. Και καλά κάνει, καθώς ο ίδιος δήλωσε ότι θα επιβάλλει δασμούς και θα περιορίσει τα έξοδα του ΝΑΤΟ για την προστασία των δυτικών συμμάχων. Εντάξει, όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, αν εκλεγεί, αλλά, ούτως ή άλλως, η Ευρώπη θα προτιμούσε τη Χάρις για λόγους που όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε. Αλλωστε ο μεγάλος κίνδυνος που μεταφέρει ο Τραμπ, δεν είναι η πολιτική του, αλλά η εξαγωγή του φαινομένου του.
Στην περίπτωση που ο Τραμπ επιστρέψει στον Λευκό Οίκο θα είναι σαν η Ιστορία να κλείνει το μάτι στους κλώνους του ανά την Ευρώπη. Το ρεύμα του τραμπισμού θα ενισχυθεί, διάφοροι κλόουν θα εμφανιστούν ως σωτήρες, η Λεπέν θα δει αέρα στα πανιά της και πάει λέγοντας.
Ομως, ας πούμε, ότι αυτό ούτως ή άλλως συμβαίνει στην Ευρώπη. Δεν χρειάζεται ο Τραμπ για αυτή τη μετακίνηση. Το πρόβλημα με τη μετανάστευση ωθεί την Ευρώπη προς τα δεξιά. Το μεγάλο πρόβλημα με τον Τραμπ και τους κλώνους του είναι πολιτισμικό, όχι πολιτικό. Σε αυτές τις εκλογές οι Αμερικανοί δεν θα ψηφίσουν τόσο για το γαλόνι της βενζίνης όσο για θέματα που εντάσσονται στις «αμερικανικές αξίες». Ναι, βέβαια, θα παίξουν ρόλο και τα οικονομικά. Ο Τραμπ τους υπόσχεται μείωση των λογαριασμών ρεύματος κατά 50% και τεράστιους δασμούς στις εισαγωγές προκειμένου να ενισχυθεί η αμερικανική αγορά. Η Χάρις πάει με πιο κοινωνική ατζέντα. Ομως ο Τραμπ δημιουργεί, επιτηδευμένα, ένα σώμα φανατισμένων ηλιθίων. Οταν λέει ότι στο Σπρίνγκσφιλντ του Οχάιο οι μετανάστες τρώνε τις γάτες και τα σκυλιά των φιλήσυχων κατοίκων, το κάνει προκειμένου να παρασύρει τους οπαδούς του σε ένα βούρκο από ψεύδη και
ηλιθιότητες.
Οταν λανσάρει συλλογή από μαχαίρια με την αστερόεσσα στη λαβή, στέλνει ένα μήνυμα που απαντά στα ταπεινότερα των ενστίκτων τους. Και όταν αναθεματίζει τη woke κουλτούρα, ουσιαστικά λέει στο κοινό του ότι δικαίως φοβάται έναν καινούργιο κόσμο που αλλάζει το τοπίο στο πεδίο των ηθικών αξιών. Ναι, φυσικά, υπάρχουν σαφείς ιδεολογικές και προγραμματικές διαφορές στην προσέγγιση των δύο υποψηφίων. Ομως το χαράκωμα σκάβεται πάνω στη θεώρηση του κόσμου και όχι απλώς στον τρόπο που λειτουργεί. Μπορεί να μη ψηφίζουμε, αλλά σίγουρα είναι η μεγάλη μάχη των καιρών μας.