Τι γινόταν στον κόσμο την ημέρα που γεννήθηκες;
Σπάω το κεφάλι μου, αλλά αδύνατο να θυμηθώ. Ήταν 13 Μάρτη του 1961, αν ξέρει κανείς, ας με πάρει ένα τηλέφωνο.
Ποιο χάρισμα ή πιο ταλέντο θα ήθελες να έχεις;
Κανένα. Έτσι κι αλλιώς, με τον χαρακτήρα που κουβαλάω, θα το σπαταλούσα άδικα κι αυτό, όπως εκείνα τα ολίγα που έτυχε να διαθέτω.
Τι θα αποκτούσες μια μέρα που όλα θα ήταν δωρεάν για σένα;
Θα γέμιζα την κουζίνα μου με τσουρέκια. Με κομμάτια αμύγδαλου πάνω τους, όχι με ζάχαρη.
Ποιες είναι οι πρώτες ραδιοφωνικές σου μνήμες;
Το «Θέατρο της Δευτέρας» από το ΕΙΡ (Εθνικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας). Μερικά από τα έργα που άκουσα τότε, τα είδα αργότερα στο θέατρο. Κάποια ήταν καλύτερα στο ραδιόφωνο.
Συζείς με κάποιο τετράποδο;
Με τον Φούντα και την Φρου-Φρου. Αυτός πορτοκαλής και τριχωτός, αυτή διασταύρωση Σιάμ με τιγρέ. Τέκνα σκουπιδοτενεκέ αμφότερα. Αυτός τεράστιος και αγαθιάρης, αυτή μικροκαμωμένη και τσαμπουκαλού. Αν αυτός τσακώσει κανένα τζιτζίκι ή ψυχαράκι, αυτή τον δέρνει και του το τρώει.
Τι έχεις κάνει από γυμναστική και άθληση την τελευταία εβδομάδα;
Τίποτα. Βαριέμαι. Όσο μεγαλώνω, τόσο κονταίνει το σκοινί που με δένει στον καναπέ μου. Του Κωστή Παπαγιώργη είναι, όχι δικό μου.
Σε ποιο ιστορικό γεγονός θα ήθελες να ήσουν παρών; Τι θα έκανες;
Στην ανατίναξη του Αρκαδίου, αλλά χωρίς να ανατιναχτώ.
Αν έφευγες ταξίδι για πολύ καιρό, ποια δέκα πράγματα θα έβαζες στο σακίδιο σου;
Οκτώ πακέτα καπνό και δυο τσουρέκια. Με αμύγδαλο πάντα.
Αν όλες οι δουλειές είχαν τον ίδιο μισθό και τις ίδιες ώρες εργασίας, ποια
δουλειά θα διάλεγες να κάνεις;
Θα καλλιεργούσα κάκτους. Είναι οι πιο εκπληκτικές υπάρξεις που ξέρω. Έχω καμιά εξηνταριά στο μπαλκόνι μου.
Το αγαπημένο σου σύνθημα; Στίχος; Μότο;
Το αλκοόλ μ’ έσωσε από τον αθλητισμό.
Τι δεν αντέχεις στον ιντερνετικό κόσμο;
Την αμορφωσιά, τον φανατισμό, την βλακεία.
Στρώσε ένα τραπέζι για τους φίλους σου.
Εγώ στρώνω ευχαρίστως. Και τραπεζομάντηλο βάζω και μαχαιροπήρουνα και ποτήρια και χαρτοπετσέτες. Ποιος θα μαγειρέψει όμως;
Σε ένα μεγάλο ταξίδι με αυτοκίνητο τι μουσική θα άκουγες;
Τουρλού-τουρλού. Και Παγκανίνι και Καζαντζίδη. Μουσική τρελή κι αδέσποτη.
Τι έχεις πάνω στο κομοδίνο σου; Βιβλία; Φωτογραφίες; Κρέμες;
Κάτι επιθέματα για την μύτη, γιατί το ροχαλητό μου με ξυπνάει. Και ένα ποτήρι νερό, επειδή πάλι ροχαλίζω και ξεραίνεται το στόμα μου. Σκεπασμένο, γιατί έρχονται τα γατιά μέσα στο σκοτάδι και το πίνουν.
Η πιο ενοχλητική ερώτηση ή παρατήρηση που σου έχουν κάνει;
«Μα σοβαρά τα πιστεύεις αυτά βρε παιδάκι μου;» Σχόλιο-ερώτηση μπάρμπα μου, μετά από εξαντλητική δίωρη ξενάγηση που του ‘κανα στην Κνωσό.
Κρατάς αρχεία; Εκτός από βότσαλα από παραλίες τι άλλο μαζεύεις;
Έχω 1300 χαρτοκόπτες. Μην ρωτήσετε γιατί, τους έχω. Μαζί με τα ζωντανά μου, έχουν καταλάβει το σπίτι. Οι κάκτοι το μπαλκόνι.
Ανοίγεις το πρωί το κινητό σου. Τι κοιτάς πρώτο; Social media; Email και
μηνύματα; Ή ενημερωτικά site;
Αργώ να κοιτάξω το κινητό μου. Θα ζούσα εύκολα και χωρίς αυτό. Αλήθεια τώρα.
Γιατί τώρα podcast;
Γιατί με πήρε ο Σταύρος τηλέφωνο.
Τι θα μάθουμε από εσένα στο δικό σου podcast ή στο αγαπημένο σου podcast;
Ολίγη ελληνική μυθολογία. Για να καταλάβουμε πως σκέφτονταν εκείνα τα παλιά τετραπέρατα ανθρωπάκια από τα οποία προερχόμαστε.
Πες αυτό που ήθελες και δεν χώρεσε στις προηγούμενες 19 απαντήσεις.
Μ’ αρέσει πολύ το κλίμα μέσα στην ομάδα. Χαριτωμένα παιδιά, χαμογελαστά, με φιλοδοξίες και δεξιότητες. Κρίμα που γεννήθηκαν εδώ.