Η Χεζμπολάχ και το μάτι που δεν κοιμάται ποτέ

Βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε ότι δεν θα θέλατε να γνωρίσετε τον άνθρωπου που σχεδίασε την επιχείρηση με τους βομβητές. Μιλάμε για διάνοια. Το ίδιο ισχύει και από την άλλη πλευρά. Οποιος σχεδίασε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου (αν δεν ήταν ο Οσάμα) είχε ένα δείκτη νοημοσύνης πολύ υψηλότερο από το μέσο όρο.

Στην περίπτωση των βομβητών ξεδιπλώνεται μπροστά μας μία επιχείρηση που, εκτός από σατανική σύλληψη, είχε την υπομονή του κυνηγού που περιμένει με τις ώρες το θήραμα. Τι έκανε η Μοσάντ; Είχε στήσει ένα ολόκληρο επιχειρηματικό πλέγμα και περίμενε την κίνηση της Χεζμπολάχ. Ενδεχομένως να ήταν και δικός του άνθρωπος, εντός της οργάνωσης, που έστρεψε το ενδιαφέρον προς τη συγκεκριμένη εταιρεία της Ουγγαρίας για την προμήθεια του εξοπλισμού. Η Χεζμπολάχ έφαγε το δόλωμα, έκανε την παραγγελία και τα υπόλοιπα τα βλέπουμε να εξελίσσονται στις οθόνες μας.

Ηταν μια επιχείρηση κατά την οποία η φαντασία ζευγάρωσε με την επιχειρησιακή δεινότητα και μαζί ξεπέρασαν τον πιο ευφάνταστο σεναριογράφο. Και στην υλοποίηση αυτής της επιχείρησης αποτυπώνονται πολλά από τα χαρακτηριστικά που έχουν καταστήσει το Ισραήλ πανίσχυρο, οικονομικά και στρατιωτικά.

Ολα βέβαια ξεκινούν από την υπαρξιακή πίεση υπό την οποία ζει και αναπτύσσεται αυτό το κράτος. Από τη μέρα που ιδρύθηκε το Ισραήλ κοιμάται με ένα μάτι και εργάζεται με συνέπεια για την αμυντική του θωράκιση. Οταν, λοιπόν, κύριο μέλημα σου είναι η επιβίωση, τότε οξύνονται δεξιότητες που αφορούν την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα. Και επειδή κεφάλαια υπάρχουν, αυτά αξιοποιήθηκαν στην ανάπτυξη της καινοτομίας. Επίσης το Ισραήλ φώναξε προς όλη την εβραϊκή διασπορά ότι όποιος έχει μια καλή ιδέα, είναι ευπρόσδεκτος στη γη των προγόνων του. Ναι σίγουρα έχει παίξει ρόλο το περίφημο «λόμπι», το θρησκευτικό στοιχείο που καθιστά το εβραϊκό στοιχείο ανάδελφο, η μνήμη των διωγμών, η ισχύς στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ομως τίποτα από αυτά δεν θα λειτουργούσε αν αυτοί που βρίσκονται στο Ισραήλ δεν ήξεραν πώς να αξιοποιήσουν όλα αυτά τα πλεονεκτήματα. Αντίστοιχα πλεονεκτήματα, όχι φυσικά, σε αυτόν τον βαθμό, έχουμε και εμείς. Αλλά αν το Ισραήλ είναι, βιβλικά – και πλέον μόνο βιβλικά- η Γη της Επαγγελίας, εμείς εδώ ζούμε στη Γη της Καταγγελίας.