Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε μηχανικός Στα 30 του έγινε δήμαρχος της γενέθλιας πόλης του - ο νεότερος δήμαρχος εκείνης της εποχής. Άλλαξε την πόλη, την είδε να γκρεμίζεται σε έναν μεγάλο σεισμό, την αναστήλωσε. Μετακόμισε το 1990 στην κεντρική πολιτική σκηνή και πέρασε από τα τρία υπουργεία. Άφησε πίσω του μια κληρονομιά- με σημαντικότερο στοιχείο της την ίδρυση των ΚΕΠ. Τα τελευταία χρόνια αφοσιώθηκε σε ένα κίνημα πολιτών, το Διάζωμα, που απέκτησε πρωτοφανή μαζικότητα και έχει στόχο να σώσει και να δώσει ζωή σε αρχαία μνημεία. Έρχεται στο έρημο νησί του Παύλου Τσίμα και δηλώνει από την αρχή ότι εκείνος θα ήθελε να είναι «ένας ναυαγός στεριάς που περπατάει μέσα σε ερείπια, στα οποία έχει δώσει ζωή». Ακούστηκαν αποσπάσματα από: Τα καράβια μου καίω (Ν.Πορτοκάλογλου), Ω, καλή μου ξανθιά (Γ. Μούτσιος), Καίγομαι και σιγολιώνω (Δ. Υφαντής), Bolero (Ravel), Το κλειστό δωμάτιο (Αφοί Κατσιμίχα), Σινεμά ο Παράδεισος (Μορικόνε), Πού πέταξε το αγόρι μου (Γ. Μπιθικώτσης), Ζητάτε να σας πω (Δανάη), Συννεφιασμένη Κυριακή (Β. Τσιτσάνης).