Μια φορά κι έναν καιρό, δύο παιδιά δεν ήθελαν να μάθουν να ζουν χώρια. Ούτε να περιμένουν να αλλάξει ο κόσμος γύρω τους γνώμη. Δεν είχαν χρόνο για μετά κι έτσι διάλεξαν το τώρα. Και το τώρα έγινε θυσία. Ο έρωτάς τους δεν ήταν παραμύθι, ήταν όμως αφορμή να ζήσουν άλλοι το παραμύθι τους. Πόσο απέχει ο έρωτας από την καταστροφή; Πότε τα ετερώνυμα αντέχουν στον χρόνο και πότε είναι καλό να αποδέχεσαι ότι ο έρωτας δεν κρατάει για πάντα; Και μια ερώτηση που επιπλέει αιώνια στον χρόνο: Αν αγαπηθείς έτσι, θα ήθελες να σωθείς;