Τον θείο Γιώργο - ή Χόρχε, όταν πήγε στη Χιλή, ή Χόρχο όταν πια γύρισε- θυμάται ο Χρήστος Χωμενίδης. Ο πιο εκκεντρικός άνθρωπος που γνώρισε ο συγγραφέας, βρέθηκε μετανάστης στη Χιλή κι από κει στην Ελλάδα. Στο σπίτι του στη Νέα Σμύρνη μοιραζόταν το καθιστικό με κλουβιά που είχαν 20 πουλιά, ενώ αποθήκευε κιούπια με λάδι, εξαιτίας κατοχικού συνδρόμου. Στην κηδεία του όλοι αποχαιρέτησαν συγκινημένοι έναν ηλικιωμένο εργένη μέχρι που μια μπριόζα κυρία αποκάλυψε ότι εκείνη του έκλεισε τα μάτια...