Πολλά ποιήματά του ξεχειλίζουν από έρωτα. Έναν έρωτα που η ηθική του καιρού του, αποκαλούσε αναίσχυντο. Αλλά εκείνος με σπάνιο θάρρος και αφοπλιστική ειλικρίνεια εξύψωσε τον έρωτα αυτό, οραματιζόμενος μια τελειότερη κοινωνία όπου: «άλλοι καμωμένοι σαν κι εμένα, βέβαια θα φανούν κι ελεύθερα θα κάμουν».