Ο Χρήστος Χωμενίδης θυμάται τα μπάνια στη θάλασσα τη δεκαετία του ‘70, με πούλμαν και προορισμό τη Βουλιαγμένη. Κι ένα περιστατικό, που στα 9 του χρόνια, τον κατέκλυσε για πρώτη φορά ερωτική επιθυμία: «ήταν ένα πλάσμα ακαθορίστου φύλου και ακαταμάχητης γοητείας. Προσευχόμουν να είναι κορίτσι, να το ρωτήσω πώς το λένε και να μου πει Ελένη ή Μαρία. Αν όμως το έλεγαν Γιάννη ή Γιώργο; Ο πόθος μου θα εξατμιζόταν ακαριαία; Τι κατεύθυνση θα έπαιρνε η ζωή μου. Δεν έμαθα ποτέ. Δεν το ξαναείδα εκείνο το κεραυνοβόλο πρώτο πάθος μου. Το σκέφτομαι όμως κάθε καλοκαίρι».