Ο Στέλιος Μάινας λέει στον Λευτέρη Χαρίτο ότι η απομόνωση για έναν ηθοποιό δεν θα έπρεπε να είναι άγνωστη κατάσταση γιατί δουλειά του είναι να ιδιωτεύει, να αναζητά και μετά να επικοινωνεί επί της ουσίας.

Γράφει, διαβάζει, κάνει δουλειές και πιστεύει ότι στην καραντίνα πρέπει να βάλεις πρόγραμμα. Ο ηθοποιός δεν είναι διασκεδαστής, ούτε των δημοσίων σχέσεων, λέει ο Στέλιος Μάινας, πρέπει να απομονωθεί και να αναμοχλεύσει, πριν επικοινωνήσει την τέχνη του. Θεωρεί τον κορωνοϊό ασύμμετρη απειλή, πρωτοφανή μετά τη χολέρα, σαν μαύρο χιούμορ που σου υπενθυμίζει να μην κάνεις σχέδια, ότι χάθηκε η σιγουριά και η παντοδυναμία. Το συγκλονιστικότερο σ΄αυτή την πανδημία είναι για τον ηθοποιό, ότι πεθαίνεις εντελώς μόνος. Του λείπουν οι φίλοι του, μια βόλτα στη θάλασσα και το θέατρο.