Ο φόβος του για το αίμα ήταν ο λόγος (αλλά μπορεί και η δικαιολογία) για να παραβεί ο Νίκος Αλιβιζάτος την οικογενειακή παράδοση που τον έσπρωχνε στην Ιατρική. Πήγε στην Νομική, έγινε καθηγητής και υπερασπίστηκε για δεκαετίες τα ανθρώπινα δικαιώματα στα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Στον Παύλο Τσίμα μιλάει για όλα. Για τις εφηβικές του τρέλες, τα χρόνια στην Χούντα, την στράτευση του στην Αριστερά, τις σχέσεις του με τους πολιτικούς αλλά και τους αδικημένους. Μια σπάνια εξομολόγηση του ανθρώπου που το όνομα του είναι ταυτόσημο του ορισμού «κορυφαίος συνταγματολόγος».