Ο φιλόλογος, ποιητής και κριτικός, Θανάσης Μαρκόπουλος, ως μικρό παιδί, μαθήτευσε σε οικοτροφείο της Κοζάνης με έντονο το θρησκευτικό στοιχείο. Εκεί ξεκίνησε την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων. Η ολοένα και εντονότερη ενασχόληση με την λογοτεχνία τον ώθησε να σπουδάσει φιλολογία στο Α.Π.Θ. Ακόμα θυμάται όταν -ως φοιτητής- πρώτο διάβασε την «Πόλις» του Καβάφη, ή όταν πρωτάκουσε την απαγγελία του ποιήματος του Άγγελου Σικελιανού «Η Αυτοκτονία του Ατζεσιβάνο». Ίσως αυτές οι στιγμές να αποτέλεσαν τον σπόρο για τη μετέπειτα πλούσια ποιητική του εργογραφία. Οι αναφορές του στα ποιήματά του πολυποίκιλες. Ποιήματα με πολιτικό χαρακτήρα στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, ποιήματα για τον έρωτα, ποιήματα βγαλμένα από την καθημερινότητα. Εξάλλου, όπως έχει πει και ο ίδιος ο Θανάσης Μαρκόπουλος, «το ποίημα είναι βίωμα παλιό, που επιμένει».