Ο Κωνσταντίνος Βασιλακάκος έχει βρει το νόημα της ζωής, στα 28 του χρόνια. Ζει σ’ ένα χωριό 52 μόλις κατοίκων, στο Πετρίλο στις πλαγιές των Αγράφων και οι μέρες του περνάνε με μεροκάματο στην οικοδομή και αγροτικές εργασίες. Τα βράδια όμως ανεβαίνει στις κορυφές των βουνών με έναν υπνόσακο και φωτογραφίζοντας τον Γαλαξία νιώθει ότι έχει βρει τον λόγο ύπαρξής του μέσα στο σύμπαν, μακριά από τη φθορά της καθημερινότητας. Τόσο, που θα ήθελε να πεθάνει πάνω στο βουνό, εκεί που νιώθει σε αρμονία με τις υπερκόσμιες δυνάμεις. Μιλάει για όλα αυτά στη Λέτα Γκαρέτσου, σε ένα επεισόδιο που σε κάνει να δεις τη ζωή διαφορετικά. Πιο αληθινά και πιο ουσιαστικά.