Sex podcast | Ενας θυελλώδης έρωτας και η επίπονη αποκάλυψη

Μαρία: Πήγαμε σ´ ενα μπαρ, πίνει ένα ποτό, εγώ δεν πίνω αλκοόλ και ξαφνικά δεν μιλάμε και αρχίζει να υπάρχει μια τρομερή σεξουαλική ένταση μεταξύ μας και φόραγα μια φούστα εγώ, κι απλά θυμάμαι ότι μου χάϊδευε το μπούτι. Και δεν μιλούσαμε αλλά ήταν όλο τόσο περίεργο, ήταν τόσο δυνατό και μου λέει πάμε να φύγουμε και βγαίνουμε έξω και απλά μ᾽αρπάζει και αρχίζει να με φιλάει. Και του λέω «ώπα, τι κάνεις» ας πούμε, «δεν γίνεται, έχεις την κοπέλα σου» και μου λέει «όχι, όχι χώρισα μ´αυτήν, δεν με νοιάζει, ξέρεις ότι είχα θέματα», κι αφέθηκα κι εγώ εντελώς και ενέδωσα σ᾽όλο αυτό, κι ήταν ένα βράδυ απίστευτο. Προχωρούσαμε στους δρόμους και φιλιόμασταν, «φασωνόμασταν», με χούφτωνε. Πήγαμε σε μια πυλωτή κι απλά εκεί αρχίσαμε τα πάντα να κάνουμε, μόνο σεξ δεν κάναμε…

Μουσική

Άντρη Κωνσταντίνου: Με τον Βασίλη πώς γνωριστήκατε;

Μαρία: Ήμασταν πολλά χρόνια φίλοι. Αυτός ήταν λίγο πιο μεγάλος από μένα και εντάξει κατευθείαν δεθήκαμε πάρα πολύ, αλλά όλο αυτό είχε και κάτι αρκετά άρρωστο, γιατί ήταν τρομερά εξαρτητική η σχέση. Οπότε, για παράδειγμα, αν μ’ έπαιρνε τηλέφωνο ή δεν μου έστελνε μήνυμα κι εγώ δεν απαντούσα, τρελαινόταν, ενώ ήμασταν απλά φίλοι.
(ξεκινάει η μουσική…)
Κι αυτό με καταπίεζε, αλλά ήταν τόσο χειριστικός που ένιωθα κι ενοχές.

Μουσική

Αυτός έμενε στη Θεσσαλονίκη, εγώ ήμουνα στο Βόλο. Θυμάμαι είχα πάει ένα Σαββατοκύριακο να τον δω, θα έμενα σε ξενοδοχείο, γιατί αυτός έμενε με τον πατέρα του. Κι είχαμε βγει ένα βράδυ κι αυτός είχε πιεί κι άρχισε να μου την πέφτει, και λέω «καλά αυτό δεν παίζει», ξέρω γω, «είμαστε φίλοι, έχεις κοπέλα τι κάνεις;». Και γύρισα εγώ στο ξενοδοχείο, είχα νιώσει πολύ άβολα και μου έστελνε μηνύματα να τον αφήσουν ν᾽ανέβει πάνω, αλλά τα αγνόησα παντελώς και μετά συνεχίσαμε σαν να μην είχε γίνει όλο αυτό.

Μουσική

Τα λέγαμε όλα. Αυτός μου ‘λεγε και τα θέματα που αντιμετώπιζε με την κοπέλα του, του έλεγα κι εγώ για, ας πούμε, διάφορα φλερτ που μπορεί να είχα, ό,τι είχα εκείνο τον καιρό, εμ… ναι, υπήρχε, ήταν πολύ ανοιχτή η σχέση μας γενικά. Αυτός θεωρούσε, μου ‘χε πετάξει κάποιες φορές ότι πιστεύει κάτι θα γίνει μεταξύ μας, κι εγώ το θεωρούσα αδιανόητο, δηλαδή, εγώ του έλεγα, έλεγα «εντάξει, έλα άσε τις πλάκες», ας πούμε. Βγαίναμε σαν φίλοι. Κάποιες φορές τύχαινε να ‘ναι και εκεί η κοπέλα του, πάντα ήταν λίγο άβολο, αλλά οκ. Μετά όμως, πριν ξέρω γω πέντε χρόνια, είχα πάει στη Θεσσαλονίκη για τα γενέθλιά του, είχα πάει αργά ένα βράδυ μετά από τη δουλειά. Μόνη μου, κι αυτός δούλευε σ᾽ένα μαγαζί και βρεθήκαμε, πήγαμε σ´ ενα μπαρ, πίνει ένα ποτό, εγώ δεν πίνω αλκοόλ και ξαφνικά δεν μιλάμε και αρχίζει να υπάρχει μια τρομερή σεξουαλική ένταση μεταξύ μας και φόραγα μια φούστα εγώ, (ξεκινάει η μουσική) κι απλά θυμάμαι ότι μου χάϊδευε το μπούτι. Και δεν μιλούσαμε αλλά ήταν όλο τόσο περίεργο, ήταν τόσο δυνατό και μου λέει πάμε να φύγουμε και βγαίνουμε έξω και απλά μ᾽αρπάζει και αρχίζει να με φιλάει. Και του λέω «ώπα, τι κάνεις» ας πούμε, «δεν γίνεται, έχεις την κοπέλα σου» και μου λέει «όχι, όχι, χώρισα μ´αυτήν, δεν με νοιάζει, ξέρεις ότι είχα θέματα», κι αφέθηκα κι εγώ εντελώς και ενέδωσα σ᾽όλο αυτό, κι ήταν ένα βράδυ απίστευτο. Προχωρούσαμε στους δρόμους και φιλιόμασταν, «φασωνόμασταν», με χούφτωνε.
(σταματάει η μουσική)
Πήγαμε σε μια πυλωτή κι απλά εκεί αρχίσαμε τα πάντα να κάνουμε, μόνο σεξ δεν κάναμε. Κι εγώ είχα υπολογίσει ότι έξι η ώρα το πρωί θα έπαιρνα το τρένο να γυρίσω πίσω γιατί δούλευα κι όλας και γύρω στις τεσσεράμιση μου λέει «πάμε σ᾽ένα ξενοδοχείο;» , (ξεκινάει μουσική) κι εγώ λίγο κόλλησα και λέω «δεν ξέρω», μου λέει «έλα πάμε». Και πήγαμε πάνω, κάναμε σεξ, ήταν σαν να κάναμε χρόνια σεξ, η χημεία που υπήρχε, δεν το ‘χω ξαναζήσει αυτό με κανέναν. Η άνεση, το πάθος, όλα ήταν σε τεράστιο βαθμό, δηλαδή πραγματικά δεν το ‘χω ξαναζήσει, σε σημείο που τελειώσαμε μαζί, κάτι που δεν μου ‘χει ξανατύχει, άντε να μου ‘χει τύχει μια φορά και με κάποιον που ‘μουν σε σχέση. Και μετά εντάξει, έφυγα.
Ένιωθα τρομερή χαρά, ότι «Παναγία μου, τι έζησα» και είχαμε τόσο, ας πούμε, τόσο πάθος και βγήκαν τόσα συναισθήματα, που προφανώς υπήρχαν και από πριν και σαν φιλικά, αλλά και ερωτικά, που απλά δεν τα είχαμε εξερευνήσει. Αλλά ταυτόχρονα με είχε πιάσει και ένα άγχος, ότι «ώπα, αυτός τώρα χώρισε, είμαστε φίλοι, θέλω να μπλέξω έτσι;». Και γενικά στέλναμε μηνύματα συνέχεια, αυτό ήταν μια Δευτέρα νομίζω και όλο συζητούσαμε για εκείνο το βράδυ και δεν το πιστεύαμε και πόσο ωραία ήταν και μου λέει «θέλω να σε δω (σταματάει η μουσική), έλα το Σαββατοκύριακο» και του λέω «δεν μπορώ, εάν θέλεις έλα εσύ». Γενικά αυτός δεν ερχόταν ποτέ να δει εμένα και όταν ήμασταν ακόμα φίλοι. Εάν τύχαινε να είναι εκεί για κάποιον άλλον λόγο, βρισκόμασταν. Αλλιώς πάντα πήγαινα εγώ, και του είπα «άμα θέλεις έλα εσύ». Τέλος πάντων δούλευε και πήγα εγώ Παρασκευή. Περάσαμε ένα Σαββατοκύριακο μαζί σε ξενοδοχείο και ήταν όλη την ώρα σεξ, τρομερό πάθος. Δηλαδή ξυπνούσαμε κάναμε σεξ, το μεσημέρι σεξ, όλη την ώρα αυτό το πράγμα. Ήμασταν στο αμάξι ενός φίλου του και ο φίλος του κάπως βγήκε να κάνει κάτι και εγώ φόραγα μια φούστα και εκεί μου ανοίγει τα πόδια και αρχίζει εκεί, μου έβαζε χέρι. Ήταν τρομερό όλο αυτό γενικά και μετά θυμάμαι το βράδυ πριν φύγω, ήμαστε μαζί έχουμε κάνει σεξ και ήμαστε στο κρεβάτι αγκαλιά και χτυπάει το κινητό του και το σηκώνει και λέει «έλα αγάπη μου».
Και μένω εγώ κάγκελο. Τα είχε ξανά βρει με την κοπέλα του, δεν ήξερα τίποτα, δεν μου είχε πει τίποτα. Και για κάποιο λόγο δεν μίλησα και εγώ, δεν είπα κάτι, είχα έναν κόμπο στο στομάχι, ήθελα πραγματικά να κάνω εμετό, είχα αηδιάσει με τον εαυτό μου κυρίως, αλλά και με την όλη κατάσταση. Και μετά άρχισε να μου μιλάει για την κοπέλα του, σαν να μην τρέχει τίποτα. Κι εγώ τα άκουγα…
Έφυγα εγώ μετά το Σαββατοκύριακο, γύρισα, πήγα σπίτι μου, συνέχιζαν τα μηνύματα. Μετά αυτός αντιμετώπισε κάποια προβλήματα στη σχέση του και με ρώταγε εμένα για συμβουλές και εγώ του έλεγα, του έλεγα κανονικά, «ναι, μήπως να κάνεις αυτό και εκείνο». Βέβαια, μέσα μου δεν άντεχα. Αλλά για κάποιο λόγο δεν το έκοβα και δεν έλεγα και τίποτα. Ταυτόχρονα, ενώ ας πούμε μπορεί να τον συμβούλευα τι να κάνει στη σχέση του, μετά θα μου έστελνε ένα σεξουαλικό μήνυμα να μου πει πόσο με θέλει, ή να μου πει ότι με σκέφτεται και θέλει να κάνουμε σεξ. Και στεναχωριόμουν πάρα πολύ σε σημείο που δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα, δεν είχα όρεξη να δω κανέναν. Μου έλεγαν οι φίλοι μου να βγούμε και αν έβγαινα ήταν σαν να μην είχα ενέργεια. Με είχε επηρεάσει πάρα πολύ αυτό γενικά στη ζωή μου. Στην προσωπική μου ζωή, στην επαγγελματική μου ζωή, ήταν όλο πολύ βαρύ.

Μουσική

Ήμουν το τρίτο πρόσωπο ξεκάθαρα και δεν υπήρχε και κάποια, ας πούμε ελπίδα ή δεν υπήρχε κάποια, δεν είχε γίνει κάποια συζήτηση ξεκάθαρη στο τι κάνουμε εμείς και που πάει όλο αυτό. Εμείς κάναμε ό,τι κάναμε, αυτός έκανε ό,τι έκανε στη σχέση του κι αυτό εμένα με βασάνιζε. Κι ακόμα δεν ήμουν σε σημείο να ανοίξω το στόμα μου να πω κάτι. Αυτός γενικά δεν ήθελε να συζητάει για τίποτα. Όποτε εγώ πήγα να πω κάτι για αυτό, να ανοίξω αυτό το θέμα ήταν ότι «ντάξει δεν ξέρω, ξέρεις τι νιώθω για σένα, αλλά έχω αυτήν και είναι πάρα πολύ καλή», που εμένα αυτό με έκανε να νιώθω σκουπίδι. Ε και γι’ αυτό έλεγα «οκ, δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό» και απλά χανόμουν για κάποιο καιρό. Πάλι όμως κάπως τύχαινε είτε να τον δω, είτε να μου στείλει κάποιο μήνυμα και με τραβούσε μέσα όλο αυτό. Ήταν πολύ εξαρτητική αυτή η σχέση και είχα μια τρομερή φοβία μην τον χάσω. Που στην πραγματικότητα δεν τον είχα και ποτέ. Αλλά είχα συνηθίσει τόσο πολύ να είναι στη ζωή μου και συνέχεια μέσα στην καθημερινότητα μου, κι όταν ήμασταν απλά φίλοι, που η ιδέα να μην υπάρχει αυτό με τρόμαζε πάρα πολύ, ήταν σαν να μην μπορούσα να το διαχειριστώ, που ήξερα όμως ότι θα είμαι πολύ πιο ήρεμη αλλά και πάλι, δεν ήμουν έτοιμη να το δεχτώ, οπότε πάντα γυρνούσα.

Μουσική

Το σεξ μαζί του ήταν σαν πυροτεχνήματα. Ξαφνικά αρχίσαμε, κι εγώ είμαι πολύ σεξουαλικό άτομο, πάντα δηλαδή μ’ αρέσει να ανακαλύπτω πράγματα, αλλά μ’ αυτόν πήγαμε σε ένα άλλο λέβελ. Δηλαδή κάναμε πράγματα που δεν είχα κάνει με άλλους. Του στιλ, με πολλά σεξουαλικά παιχνίδια, με αντικείμενα, ή ήθελε να μας πάρει κάποιος μάτι την ώρα που κάνουμε σεξ. Και το κάναμε αυτό. Είχε έρθει κάποια γνωστή μου και μας πήρε μάτι, που αυτό για μένα ήταν κάτι καινούργιο. Και υπήρχε πάρα πολύ πάθος. Γινόταν αυτό που, ας πούμε, κάναμε σεξ κι εγώ ήμουν από πάνω του και μπορεί εγώ να χαϊδευόμουν και τελειώναμε και οι δύο μαζί, κι αυτό ήταν τρελό και για μένα και γι’ αυτόν. Ή να κάναμε cyber sex, επειδή δεν βρισκόμασταν συνέχεια. Δεν υπήρχε καθόλου κόλλημα, δεν υπήρχε ταμπού σε τίποτα, μου έλεγε ότι καμία άλλη δεν τον έχει καυλώσει έτσι, είχαμε κάνει τρομερές φαντασιώσεις, είχαμε συζητήσει και για τρίο. Αλλά ήταν κάτι που εμένα μ᾽ αρέσει γενικά, αυτή έτσι κάπως η ίντριγκα. Ήταν τόσο έντονο που πίστευα ότι αυτό, άμα φύγω από αυτό, πού θα βρω τέτοια άνεση; Γιατί υπήρχε πάρα πολλή άνεση και ό,τι θέλαμε, το λέγαμε πολύ, πολύ χύμα. Αυτουνού του άρεσε, ας πούμε, να τελειώνει πάνω μου. Αλλά το είχε τρομερό κόλλημα αυτό το πράγμα. Και υπήρχε όμως και από τις δύο πλευρές, ό,τι έλεγε ο ένας, ο άλλος ήταν μέσα.

Μουσική

Α.Κ: Ο Βασίλης ήτανε ζηλιάρης;

Μ: Ήτανε. Βέβαια μου έλεγε ότι ξέρει ότι δεν έχει δικαίωμα να μου πει κάτι, αλλά μου έκανε κάποιες σκηνές και όταν μου έκανε του έλεγα «ντάξει εσύ δεν έχεις δικαίωμα να μου πεις τίποτα. Είσαι και εσύ με την κοπέλα σου» και μου λέει «ναι, το καταλαβαίνω, απλά όντως ζηλεύω». Εγώ αν ήθελα μπορούσα να κάνω με οποιονδήποτε κάτι, αλλά είχα μάτια μόνο για εκείνον. Και θυμάμαι ένα βράδυ είχα γυρίσει σπίτι μου με ένα παιδί που είχα γνωρίσει και κάνουμε σεξ και φρίκαρα, ένιωσα ότι καταπιέζομαι πάρα πολύ, είχα τρομερές ενοχές προς αυτόν, ενώ δεν ήμουν σε σχέση μαζί του και τον πέταξα από το σπίτι μου, άρον άρον σαν την τρελή. Του είπα «πρέπει να σηκωθείς να φύγεις», μου λέει «τι εννοείς;», του λέω «σήκω φύγε τώρα», τρελάθηκα. Δηλαδή δεν με αναγνώριζα, αλλά ήμουν «πω πω, πώς μπορώ να τον κερατώσω, τον άλλον», που δεν ήταν έτσι η πραγματικότητα.

Α.Κ: Στις φίλες σου είχες πει κάτι;

Μ: Ναι τα ξέρανε οι φίλες μου, ‘ντάξει είμαι τυχερή έχω πολύ καλές φίλες και δεν με έκριναν, αλλά στεναχωριόντουσαν γιατί με βλέπαν να είμαι πραγματικά πολύ χάλια και μου το λέγαν ότι «ξέρεις, πρέπει κάπως να βρεις αυτή τη δύναμη να φύγεις από αυτό». Ξεκίνησα και εγώ ψυχοθεραπεία, που αυτό προφανώς με βοήθησε πάρα πολύ να το δω όλο με την πραγματική του διάσταση. Και με τον καιρό ‘ντάξει άρχισα να το δουλεύω περισσότερο, άρχισα να απαιτώ και παραπάνω πράγματα για τον εαυτό μου. Πλέον δεν υπήρχε περίπτωση να μου έλεγε κάτι για την κοπέλα του, δηλαδή από ‘κει που πάντα υπήρχε μέσα στην κουβέντα το όνομα της, ήταν ξαφνικά σαν να είχε εξαφανιστεί. Που από τη μια εγώ έλεγα «οκ, ίσως έχουν χωρίσει» από την άλλη πίστευα ότι «όχι, μπορεί να μην έχουν χωρίσει, αλλά δεν θέλω να το μάθω γιατί με πονάει».

Α.Κ: Ένιωθες ενοχές απέναντι στην άλλη γυναίκα;

Μ: Πάρα πολύ. Και είμαι έτσι και αλλιώς πολύ ενοχικό άτομο και επειδή εγώ έχω υπάρξει να είμαι σε σχέση και να με κερατώνουν και ξέρω πόσο άσχημο είναι. Ναι μεν εγώ δεν ήμουν σε σχέση τώρα, αλλά και πάλι είναι μια κοπέλα που τα είχε με έναν άνθρωπο. Έχω κατηγορήσει πάρα πολύ τον εαυτό μου, διότι δεν μου έφταιγε όντως, δηλαδή και να μου έφταιγε, αυτό είναι αδικαιολόγητο, όλο αυτό που έγινε. Αλλά εντάξει συνέχισε αυτή η ιστορία. Δεν βρισκόμασταν συχνά, βρισκόμασταν μια στο τόσο, είτε γιατί εγώ τύχαινε να πάω για δουλειά, είτε γιατί αυτός ερχόταν για κάποιο λόγο, για κάποια συναυλία ή για οτιδήποτε και βρισκόμασταν. Και πάντα περνούσαμε μια νύχτα πάθους και μετά απλά έφευγε και συνεχίζαμε τα μηνύματα, όλα. Βέβαια υπήρχαν εποχές που ήταν τόσο βαρύ για μένα, κάπως ξέκοβα μαζί του, αλλά πάντα έβρισκε τρόπο να ξαναμπαίνει στη ζωή μου.

Α.Κ: Όταν δεν ήσουνα μαζί του, έκανες στο μυαλό σου εικόνες αυτού να είναι με την κοπέλα του;

Μ: Ναι, βέβαια, και επειδή γενικά εγώ είμαι άτομο πολύ της φαντασίας κιόλας, αυτό ήταν κάτι που ήταν συνέχεια στο μυαλό μου. Και αν ας πούμε τύχαινε να μην μιλήσουμε για μια μέρα ή κάποιες ώρες, έλεγα, ‘ντάξει, είναι μ᾽αυτήν τώρα. Που βέβαια και με αυτήν όταν ήταν μου έστελνε μηνύματα, κοιμόντουσαν μαζί και μου έστελνε μηνύματα, δηλαδή ήταν όλο λάθος, αλλά όλο αυτό που έκανα στο μυαλό μου, μου προκαλούσε όλα αυτά, θυμό, στεναχώρια, κλάματα. Θυμάμαι τον είχα δει κιόλας και είχαμε περάσει μια μέρα μαζί, ήταν όλα πολύ ωραία, μου έλεγε κιόλας πόσο με αγαπάει και ότι με θέλει και την επόμενη μέρα ανέβασε στα social φωτογραφία της κοπέλας του με καρδούλες από κάτω και έλεγε πόσο την αγαπάει. Και εκεί εγώ τρελάθηκα, (αρχίζει η μουσική) θυμάμαι, έριξα μια μπουνιά στη ντουλάπα και την τρύπησα λίγο, γιατί απλά δεν το πίστευα…

Μουσική

Η ιστορία τελειώνει ότι τον είδα πριν ενάμιση χρόνο, είχα πολύ καιρό να τον δω και είχε έρθει αυτός στον Βόλο και βρεθήκαμε, κάναμε σεξ, αυτός ήταν πάρα πολύ έτσι, είχε πολύ πάθος, του άρεσε πάρα πολύ. Εγώ ήμουν πολύ πιο μαζεμένη γιατί μέσα μου όλο αυτό είχε αρχίσει να σβήνει αρκετό καιρό και θυμάμαι μετά φύγαμε, δεν μιλούσαμε τόσο τακτικά και πέρυσι έτυχε να είμαστε σε ένα group chat και με έναν άλλο φίλο και γυρίζει ο άλλος φίλος και με ρωτάει «Θα είσαι στον γάμο;» και λέω «Ποιό γάμο;», μου λέει «Το γάμο του Βασίλη και της Αθηνάς».
Θυμάμαι, βλέπω αυτό το μήνυμα, φρικάρω παντελώς, βγαίνω από το group και του στέλνω ένα μήνυμα λέγοντας «Παντρεύεσαι; Δεν ξέρω τι λέμε. Συγχαρητήρια» και μου λέει «Εσύ δεν ξέρεις τι να πεις;» και εκεί είναι που ξέσπασα και αρχίζει ένα παραλήρημα ότι, «πως μπόρεσες να μην μου το πεις» και «δεν καταλαβαίνεις πόσο απαίσια νιώθω». Και μου έλεγε ότι ναι, είναι αδικαιολόγητος, αλλά δεν ήξερε πώς να μου πει εμένα ότι παντρεύεται και πως να το πει και να μην πονέσει και εμένα και αυτόν, και ότι μ’ αγαπάει και ότι, όταν του είπα, «εντάξει, τελειώσαμε οριστικά» του λέω «βέβαια έχουμε τελειώσει εδώ και πολύ καιρό», σοκαρίστηκε και μου λέει «τι εννοείς τελειώσαμε; Λες βλακείες». Δεν το περίμενε, πίστευε ότι θα είμαι πάντα εκεί. Και κάπως έτσι, με πολύ κλάμα, εκείνη τη μέρα θυμάμαι ήτανε σαν να έχει γίνει ο μεγαλύτερος μου εφιάλτης, αλήθεια. Τον μπλόκαρα από παντού. Τον έσβησα, του είπα να μην μου ξαναμιλήσει, του είπα ότι τον σιχαίνομαι, δηλαδή όλα αυτά, και μετά ηρέμησα πάρα πολύ. Έχει παντρευτεί πλέον, μπορεί να έχει και παιδί, δεν το γνωρίζω και κάπως έτσι έληξε με αυτόν τον άνθρωπο

Α.Κ: Όσο καιρό βρισκόσασταν είχες μέσα σου μία, μπορεί και κρυφή ελπίδα, ότι θα χώριζε;

Μ: Ναι, είχα, και το θέμα είναι ότι δεν ήθελα να το παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου, ούτε σε κανέναν. Είχε τύχει να κάνουμε κάποια στιγμή μία κουβέντα που μου έλεγε πόσο με αγαπάει, αλλά μου λέει «και ‘συ δεν ήσουν ποτέ ξεκάθαρη, εγώ πίστευα ότι ίσως κι σένα δεν σε ένοιαζε τόσο». Που έχει μία βάση αυτό, ενώ ήξερε πόσα έκανα για ‘κείνον και πόσο τον αγαπούσα, απ’ την άλλη και ‘γω δεν ήμουνα ξεκάθαρη, γιατί φοβόμουνα να είμαι και ξεκάθαρη με τον εαυτό μου. Πόσο μάλλον με τον ίδιο, γιατί φοβόμουν τι θα ακούσω. Και του λέω «δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι άμα σου ‘χα πει τι ένοιωθα θα είχες χωρίσει;» και μου λέει «ναι, είναι πολύ πιθανόν». Και αυτός, αυτό που ήθελε τελικά, ήταν αυτό, να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια, που προφανώς μια χαρά είναι αυτό, απλά εγώ δεν είμαι τέτοιο άτομο, εγώ είμαι άτομο που μου αρέσει να φεύγω, μ’ αρέσει να ταξιδεύω, μ’ αρέσει έτσι η περιπέτεια, δεν θέλω παιδιά και νομίζω ότι ήξερε ότι δεν θα τα βρούμε έτσι.

Μουσική

Αυτή είμαι σίγουρη ότι το ήξερε και έκανε τα στραβά μάτια, γιατί και αυτή από την πρώτη φορά που εγώ την είχα γνωρίσει μου έλεγε πόσο θέλει παιδιά. Και ενώ είχανε συνέχεια θέματα και χώριζαν συνέχεια, ήταν ότι, ‘ντάξει, μου έλεγε «είμαι μίας κάποιας ηλικίας και πού να χωρίζω». Δηλαδή κι αυτή τα ίδια πράγματα ήθελε και δεν, νομίζω ότι δεν την ένοιαζε από που θα τα πάρει. Και ήταν πιο εύκολο να μείνει σε μία σχέση που πραγματικά ήτανε άρρωστη, παρά να ξεκινήσει από το μηδέν. Φυσικά δεν της είπα κάτι, ίσως θα ‘πρεπε, δεν ξέρω αλλά δεν μπορούσα να έχω και αυτό στην συνείδησή μου. Θεωρώ ότι δεν θα έχουν ευτυχισμένο γάμο, δηλαδή ήταν όλο βασισμένο σε ένα ψέμα. ( ξεκινάει η μουσική) Τώρα, δηλαδή, ξεκινήσαν από μία σχέση που υπήρχε το κέρατο, υπήρχε το ψέμα, υπήρχαν οι τσακωμοί. Δεν νομίζω φτιάχνεται έτσι απλά κάτι, κάτι τέτοιο.

Μουσική

Μου ζήτησε να μιλήσουμε, έχω αλλάξει τηλέφωνο και μου είπε ότι με ψάχνει, με παίρνει τηλέφωνο, μου έστειλε σε ένα social, ας πούμε, το μόνο που δεν τον είχα μπλοκάρει, και δεν του απαντάω καν πλέον. Και δεν σκοπεύω. Και στον δρόμο να τον έβλεπα θα γύρναγα, θα πήγαινα απ’ την άλλη.

Α.Κ: Ήσουν ερωτευμένη;

Μ: Ναι. Δεν ήθελα να το παραδεχθώ, αλλά ναι. Στην αρχή ήμουνα. Μετά όχι, ήμουνα περισσότερο, θα έλεγα, εξαρτημένη. Αλλά ήμουνα ερωτευμένη σίγουρα. Πάρα πολύ κιόλας. Κι αυτός πιστεύω. Και το ‘χαμε συζητήσει και μου είπε “θεωρώ ήμουνα ερωτευμένος και φαινόταν». Τώρα νιώθω ότι, ενώ δεν έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που ξεκόψαμε εντελώς, δεν με αναγνωρίζω. Βλέποντας πίσω λέω πώς μπορεί να τα έκανα όλα αυτά, και για μένα, και για την άλλη, ήταν όλο λάθος. Ήταν όλο πάρα πολύ δύσκολο, αλλά με βοήθησε κιόλας να βρω τον εαυτό μου και να δω τι θέλω και τι αξίζω και να ανακαλύψω κομμάτια του εαυτού μου που τόσο καιρό δεν τα είχα βρει. Οπότε σίγουρα ήταν ένα τεράστιο μάθημα, μάθημα ζωής ήταν όλο αυτό βασικά, όσο τραυματικό και να ήταν γιατί ήταν όντως πολύ τραυματικό για μένα.

Α.Κ: Αν μια φίλη σου σου έλεγε ότι ζει κάτι παρόμοιο, τι θα της έλεγες;

Μ: Μου το ‘χει πει μια φίλη μου. (γέλια) Ξέρω ότι ό,τι και να πεις στον άλλον, αν είσαι μέσα σ’ αυτό, δεν είναι εύκολο να βγεις. Πρέπει να το θες. Και έχω πει «ναι, η γνώμη μου είναι αυτή, εάν δεν αλλάξουν κάποια πράγματα θα συνεχίσεις να πληγώνεσαι», αλλά μέχρι να ‘ναι εκείνος / εκείνη έτοιμη, είναι πολύ δύσκολο να βγεις απ’ αυτό. Εγώ είπα «τρέχα», αλλά κι εμένα μου είχαν πει να τρέξω και δεν έτρεξα, δεν πήγα πουθενά.

Είμαι η Άντρη Κωνσταντίνου και μόλις ακούσατε το sex podcast. Mια παραγωγή του pod.gr

Μουσική