Sex podcast | Το ατύχημα, το αμαξίδιο και η νέα σεξουαλική του ζωή

Παναγιώτης: Έρχεται ο ένας από τους δύο γιατρούς που με χειρουργήσανε, ένας πολύ συμπαθητικός κύριος κάπου στα 60 και ενώ όλοι ρωτάνε πολύ σοβαρά πράγματα, για το σώμα μου ξέρω γω κι έχουν πολύ σοβαρό ύφος, ο άνθρωπος ήρθε και με ρώτησε το ποιό σημαντικό τελικά. Έρχεται στο αυτί και μου λέει: «Παναγιώτη, σου σηκώνεται; Του λέω όχι, αλλά μην ανησυχείς, όταν σηκωθεί θα σε πάρω τηλέφωνο να χαρείς κι εσύ».
Το οποίο το νιώθω ότι έτσι ήτανε. Δηλαδή ο άνθρωπος, έκανε την πιο σημαντική ερώτηση. Δεν ξέρω πόσο κυνικό ακούγεται, αλλά νιώθω ότι ένας άντρας, είναι αυτό το γύρω από το πουλί του. Το τι κάνεις με το πέος σου, ορίζει τη ζωή σου. Όσα κάνουμε στη ζωή μας, έχουν να κάνουνε με αυτό.

Μουσική

Π: Έγινε όταν ήμουν 21, ήμουν φοιτητής στην Πάτρα τότε. Αρχικά
δεν έτρεχα, δεν έκανα σούζες, δεν ήμουνα πιωμένος σε μια διασταύρωση κοντά στο σπίτι μου, τρακάραμε.
Εγώ ήμουνα με μηχανή, ο άλλος με αυτοκίνητο, προφανώς κέρδισε εκείνος.
Έπεσα κάτω, δεν έχασα τις αισθήσεις μου, δεν πόναγα, δεν τρέχαν αίματα και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι είναι μια γειτόνισσα, που ήρθε να δει τι έγινε και μετά μαζεύτηκαν και οι υπόλοιποι γείτονες και περιμέναμε όλοι μαζί να έρθει το ασθενοφόρο.
Νόμιζα ότι ήταν κάτι πολύ απλό, δηλαδή ότι οκ θα με πάνε στο νοσοκομείο, θα με φτιάξουνε και μετά από λίγο θα πάω σπίτι μου. Και η σκέψη ήτανε ξέρεις αυτό το κλασικό που σου λέει η μάνα, ξες οκ, «καθαρό βρακί φοράω»;

Άντρη Κωνσταντίνου: Τί είπαν οι γιατροί όταν σε εξέτασαν;

Π: Ήμουνα στα επείγοντα, δεν μου εξήγησε κάποιος τι γίνεται, μου είπαν ότι θα πρέπει να μπω στο χειρουργείο, περιμένανε να περάσει κάμποση ώρα γιατί είχα φάει, όποτε έπρεπε να περάσουν κάποιες ώρες μέχρι να μπορέσουν να μου κάνουνε νάρκωση και απλά περίμενα χωρίς να επιτρέπεται να πιω νερό και με εκνεύριζε πάρα πολύ αυτό. Και κάποια στιγμή με πήρανε και με πήγαν στο χειρουργείο.
Όταν ήμουνα στο χειρουργείο, ο αδελφός μου επικοινώνησε με την κοπέλα μου, τότε ήταν στη Θεσσαλονίκη ταξίδι με τη σχολή της, της είπε ότι συνέβη το ατύχημα, όποτε η κοπέλα πήρε το ΚΤΕΛ να γυρίσει στην Αθήνα. Από όταν την πήρε τηλέφωνο μέχρι να φτάσει, δεν ήξερε αν θα με προλάβει ζωντανό. Δεν υπήρχε κίνδυνος, αλλά εκείνη δεν το ήξερε και βίωνε αυτή την αγωνία, δηλαδή όλες αυτές τις ώρες να σκέφτεσαι ότι δεν ξέρεις αν θα προλάβεις να αποχαιρετίσεις τον άνθρωπό σου.
Βγαίνω από το χειρουργείο, ανοίγω τα μάτια μου, είμαι στην εντατική του Κρατικού της Νίκαιας σε μια πολύ άσχημη κατάσταση, δεν μπορώ να κουνήσω τα χέρια μου, δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου, οπότε ήταν μια πελώρια ανασφάλεια γιατί δεν ήξερα πως θα λήξει αυτή η ιστορία.
Στο Κρατικό της Νίκαιας έμεινα περίπου 10 μέρες…
Είναι Πανεπιστημιακή Κλινική όποτε ερχόντουσαν κάθε πρωί, κάθε μεσημέρι, οι καθηγητές γιατροί με τους φοιτητές τους και μου έχει μείνει ένα σκηνικό στο οποίο ξεκινάνε και μου πειράζουν τα δάχτυλα και με ρωτάνε αν τα νιώθω και «οκ Παναγιώτη, τώρα ποιο δάχτυλο σου πιάνω και τώρα ποιο σου πιάνω» και είναι πολύ σοβαροί όλοι τους ξέρω γω και προσπαθούν να φαίνονται σοβαροί στους φοιτητές τους και ο ένας από τους δύο που με χειρούργησε έρχεται στο αυτί, ξέρεις «Παναγιώτη σου σηκώνεται;’’
Του λέω όχι, αλλά μην ανησυχείς, όταν σηκωθεί θα σε πάρω τηλέφωνο να χαρείς κι εσύ. Το οποίο το νιώθω ότι έτσι ήτανε. Δηλαδή ο άνθρωπος, έκανε την πιο σημαντική ερώτηση. Δεν ξέρω πόσο κυνικό ακούγεται, αλλά νιώθω ότι ένας άντρας είναι αυτό το γύρω από το πουλί του. Το τι κάνεις με το πέος σου ορίζει τη ζωή σου. Όσα κάνουμε στη ζωή μας έχουν να κάνουνε με αυτό.
Kαι μετά πήγα στο Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης, στο οποία έμεινα αρκετούς μήνες. Θυμάμαι ότι έχασα πολύ καιρό, στον οποίο πίστευα ότι εγώ θα γυρίσω περπατώντας στο σπίτι μου.

Μουσική

Έχω κινητική αναπηρία, κινούμαι με αναπηρικό αμαξίδιο, εδώ και 21 χρόνια και έχει ένα βολικό η αναπηρία μου, φαίνεται. Δεν χρειάζεται να το εξηγώ σε κάποιον. Τώρα που μιλάμε εδώ και δεν μας βλέπουν χρειάζεται να το πω.

Α: Η κοπέλα σου μένει δίπλα σου σε όλη τη νοσηλεία στο νοσοκομείο και σε όλο το κέντρο αποκατάστασης.
.

Ήμασταν καιρό μαζί πριν και συνέχιζε να είναι μαζί μου και συνέχιζε να κάνει ο,τι χρειάζεται για εμένα. Η πρώτη φορά που κοιμηθήκαμε μαζί ξανά, ήταν στο νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο έτσι κι αλλιώς κάθε βράδυ κοιμόταν κάποιος μαζί μου, δηλαδή συνήθως οι γονείς μου, ή ο αδελφός μου, γιατί ήμουνα πλήρως εξαρτώμενος. Η διαφορά όταν κοιμήθηκε η Ελευθερία μαζί μου, είναι ότι κοιμήθηκε μαζί στο ίδιο κρεβάτι και δεν κοιμήθηκε στο κρεβάτι των δίπλα.
Είναι ένα εντελώς μη ερωτικό, μη ανθρώπινο περιβάλλον και έπρεπε να γίνουν πολύ μεγάλοι συμβιβασμοί γύρω από αυτό και ήταν πολύ βολικό ότι αυτή η κοπέλα ήταν πολύ διατεθειμένη να προσαρμοστεί και να είναι ευέλικτη και να προσπαθήσει, για να μπορέσουμε να είμαστε καλά.
Όταν το σώμα σου παθαίνει ένα τόσο μεγάλο σοκ, η πρώτη πρακτική λειτουργία είναι ότι απλά δεν λειτουργεί το σώμα σου και δε λειτουργεί το συγκεκριμένο σημείο του σώματος σου. Και πήρε καιρό μέχρι να ξεκινήσει να λειτουργεί. Δηλαδή για πολύ καιρό το πουλί μου ήταν μόνο για κατούρημα.

Μουσική

Είχαμε το πλεονέκτημα ότι ήμασταν και οι δυο πολύ πρόθυμοι να κάνουμε ο,τι χρειαστεί. Δεν ήτανε εύκολο από την αρχή αλλά, δεν ένιωθα ότι με πιέζει κάτι, δεν μου βγαινε άγχος, δεν ένιωθα ότι εγώ πρέπει να αποδώσω σωστά. Ήταν ότι οκ δε θα είναι εύκολο, θα γίνει με το χρόνο του.
Έπρεπε να βρούμε τις καινούριες οδηγίες χρήσης του σώματος μου και έπρεπε να βρούμε πως πάλι θα περάσει καλά ο καθένας από μας.
Η πρώτη φορά ήταν ότι «αχ τι ωραία επιτέλους!». Γιατί υπήρχαν αποτυχημένες προσπάθειες πριν, όποτε βγήκε ένα «επιτέλους». Νιώθω πολύ τυχερός που υπήρχε αυτή η κοπέλα, που με την οποία εγώ ένιωθα πολύ άνετα, δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι θα γινόταν και πόσο πολύ θα δυσκολευόμουνα εάν όλα αυτά έπρεπε να τα κάνω με μια καινούργια κοπέλα.
Δεν ξέρω ποσό λογικό σου ακούγεται, αλλά είναι φυσιολογική η σεξουαλική μας ζωή. Για όσο καιρό ήμασταν μαζί, αυτό, περνάγαμε καλά.
Και σιγά σιγά ξεκινάει και είναι το καινούριο φυσιολογικό μας. Δεν είναι κάτι πολύ περίεργο. Είναι απλά το καινούριο κανονικό μας, το οποίο τυχαίνει να είναι διαφορετικό από ότι των διπλανών.

Μουσική

Όταν μου ανακοίνωσε ότι δεν αντέχει άλλο, με ενόχλησε και ήταν πιο μεγάλο σοκ από ότι όταν χτύπησα. Όταν πέρασε καιρός κατάλαβα ότι καλά έκανε, είναι πολύ μεγάλο σοκ και είναι σχεδόν αδύνατο για κάποιον να το αντέξει αυτό.
Είναι πάρα πολύ βίαιο για μια κοπέλα στα 21 της να ζήσει μια τόσο μεγάλη και βίαιη αλλαγή. Αυτή η κοπέλα τη μια μέρα είχε σχέση με κάποιον με τον οποίο πηγαίνανε εκδρομές με τη μηχανή και την επόμενη μέρα είχε σχέση με έναν άνθρωπο με ένα άχρηστο σώμα, που ζούσε σε ένα νοσοκομείο. Είναι πολύ ωραίο που ήταν αυτό τον καιρό μαζί μου και καλά έκανε και έφυγε μετά.

Μουσική

Η αναπηρία μου δεν είναι αυτό που με χαρακτηρίζει, είναι ένα χαρακτηριστικό μου. Όπως λέμε ότι ένας άνθρωπος είναι ψηλός, είναι κοντός, είναι χοντρός, είναι ξανθός, έχει πράσινα μάτια. Είναι σημαντικό ότι εγώ βλέπω τον εαυτό μου έτσι και γι αυτό δεν είχα ποτέ πρόβλημα να βρω σύντροφο. Το άκουγα μικρός και μου φαινόταν βλακεία. Αργότερα κατάλαβα ότι ουσιαστικά ο τρόπος με τον οποίο σε βλέπουν οι άλλοι, είναι ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις εσύ τον εαυτό σου. Όταν μπαίνεις σ᾽ ένα χώρο, συστήνεσαι χωρίς να μιλήσεις. Όταν εσύ νιώθεις ότι είσαι κάτι καλό, έτσι σε βλέπουν κι οι υπόλοιποι. Εκείνη τη μέρα που ξυπνάς κι έχεις ένα σπυράκι στο κούτελο, ενώ εσύ είσαι ακριβώς ο ίδιος άνθρωπος…
Είχα πλήρη συναίσθηση ότι το σώμα μου ήταν πολύ διαφορετικό, ότι για πάρα πολλά πράγματα χρειάζομαι βοήθεια. Χρειαζόμουνα βοήθεια για πολλά χρόνια για να ντυθώ για παράδειγμα, αλλά δεν μ´εκανε ποτέ να νιώσω ότι αξίζω κάτι λιγότερο σαν άνθρωπος.

Μουσική

Τα τελευταία 2,5 χρόνια έχω σχέση με τη Βάλια, γνωριστήκαμε νομίζω όπως γνωρίζονται οι περισσότεροι άνθρωποι στην ηλικία μου πλέον, από το μαγικό tinder. Είναι κάτι το οποίο ξεκίνησε εντελώς επιπόλαια και οι δυο μας πιστεύαμε ότι θα κρατήσει ελάχιστα. Και τελικά προς έκπληξη μας, κρατάει ακόμα!
Όταν έφτιαχνα το tinder, σκεφτόμουνα αν θα φαίνεται η αναπηρία μου ή όχι, απάντησα αμέσως ότι πρέπει να φαίνεται, ούτως ώστε αν κάποια έχει πρόβλημα μ᾽αυτό, να μην σπαταλήσουμε χρόνο κανείς από τους δυο μας. Είναι κάτι που δεν νιώθω άσχημα, δεν νιώθω άβολα γι αυτό, δεν ντρέπομαι και ούτε όμως είμαι διατεθειμένος να κάτσω να πείσω κάποια ότι «μην ανησυχείς δε σημαίνει κάτι». Θα πρέπει αν κάποια κοπέλα την ενοχλεί αυτό, να τελειώνουμε γρήγορα, να μην ασχοληθούμε ο ένας με τον άλλο.

Α: Επομένως η νυν κοπέλα σου ήρθε στο ραντεβού προετοιμασμένη.)

Π: Ήρθε προετοιμασμένη, ναι.

Α: Σε ρώτησε πως κάνει σεξ ένας άνθρωπος με κινητική αναπηρία;)

Π: Όχι, γιατί θεωρούσε φυσιολογικό ότι από τη στιγμή που έχω το θράσος, γιατί θράσος λέγεται, να διεκδικώ μια γυναίκα, ότι ήδη το έχω καλύψει αυτό.
Πλέον, νομίζω κάνω σεξ όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν είναι κάτι διαφορετικό, δηλαδή μη φανταστείς ότι είναι κάτι παθητικό στο οποίο εγώ είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και πρέπει η γυναίκα να κάνει τα πάντα. Έχω μάθει πλέον πως λειτουργεί το σώμα μου και μπορώ να είμαι πλήρως λειτουργικός. Πολύ περισσότερο από ότι περίμενα. Βέβαια η ίδια η Βάλια έχει πει γελώντας «βρες μου έναν άντρα που και μπορεί και θέλει και τα κάνει όλα!»
Πριν από μερικές μέρες συζητούσαμε το πως μπορεί κάποιος να βλέπει εκείνη και τη ζωή της που ζει μ᾽έναν άνθρωπο που έχει αναπηρία. Είναι μια πολύ όμορφη κοπέλα, είναι 29 χρονών και εγώ είμαι 41 και έχω μια βαριά κινητική αναπηρία. Και γυρνάει και μου λέει ότι, «ναι, έχεις μια αναπηρία και κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι αυτό φέρνει περιορισμούς, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου έτσι, γιατί δεν φέρνει περιορισμούς στα πράγματα που εγώ θέλω να κάνω…».
Πήγαμε στην Πολωνία για να δούμε τους Rolling Stones, μου λέει «έχω πολλές φίλες που έχουν σχέση με κάποιον που είναι πλήρως ικανός να κάνει ταξίδια, αλλά δεν θέλει. Είναι πλήρως ικανός να πάει σε μια συναυλία, αλλά δεν θέλει». Ή μου λέει τις τελευταίες μέρες έχουμε περάσει πολλές ώρες στο κρεβάτι, έχουμε κάνει πάρα πολύ σεξ. «Έχω πολλές φίλες που είναι με κάποιον άντρα που είναι, δεν έχει κάποιο λειτουργικό πρόβλημα, μπορεί να κάνει σεξ, αλλά δεν θέλει».
Ισχύει ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα κάνει εκείνη, γιατί είτε εγώ δεν μπορώ, είτε μου είναι πολύ πιο δύσκολο. Δεν μ᾽απασχολεί τόσο αυτό, όσο το αν αυτή η γυναίκα είναι χαρούμενη. Αν τη ρωτήσει κάποιος, «α, και για πες μου είσαι χαρούμενη που έχεις σχέση με τον Παναγιώτη, που ζεις με τον Παναγιώτη», με ενδιαφέρει ότι θα απαντήσει: «ναι είμαι πολύ χαρούμενη!»

Μουσική

Κάτι που κάνει πολύ συχνά μεγάλη εντύπωση σε κοπέλες, είναι ότι μπορώ να είμαι από πάνω. Είναι κάτι που για πολλά χρόνια δεν μπορούσα, το είχα δεδομένο και όποτε απλά δεν προσπαθούσα ποτέ, δεν μπορώ να θυμηθώ καθόλου πως μου κατέβηκε στο κεφάλι κάποια στιγμή να το δοκιμάσω και ήτανε κάτι που το κάνω πολύ εύκολα! Και το περίεργο είναι ότι ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορώ να το κάνω. Δηλαδή δεν ταιριάζει με την διάγνωση μου και με το σώμα μου ότι μπορώ να το κάνω αυτό τόσο εύκολα.

Α: Η κοπέλα σου ξαφνιάστηκε την πρώτη φορά που το έκανες;

Π: Ναι, γιατί είναι η φάση που ξεκινάω και είναι «οκ, τι πας να κάνεις εκεί;», «ξέρεις, δε γίνεται» αλλά ήταν αυτό ότι τις πρώτες φορές πάντα ανακαλύπτει ο ένας τον άλλο, δύο άνθρωποι που δεν γνωρίζονται, δύο σώματα που δεν γνωρίζονται, χρειάζονται καιρό μέχρι να καταλάβουνε πως ο καθένας μπορεί να κάνει τον άλλο να περάσει καλά. Κι εκείνης της φάνηκε πολύ περίεργο όταν ανέβηκα εγώ από πάνω της πρώτη φορά, μετά από λίγο άφησε ότι είναι περίεργο και ήταν στο ότι περνάει καλά.

Α: Όποτε έχεις μια φυσιολογική σεξουαλική ζωή με το κορίτσι σου…

Π: Ναι, περνάμε πολύ καλά και ακόμα μας αρέσει παρά πολύ και ακόμα είμαστε αυτοί οι αντικοινωνικοί άνθρωποι που αρνούμαστε να σηκωθούμε από το κρεβάτι τα Σαββατοκύριακα και δεν θέλουμε να βλέπουμε κόσμο και θέλουμε να περνάμε στο κρεβάτι οι δυο μας κάνοντας σεξ.
Οι άνθρωποι με αναπηρία στην Ελλάδα, δεν είναι ερωτικά όντα. Μπορεί να σου ακουστεί άσχετο, αλλά αναπηρικές τουαλέτες με φύλο έχω δει μόνο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιαρχος και στο αεροδρόμιο. Σε όλα τα υπόλοιπα μέρη, οι άνθρωποι με αναπηρία είναι οι ουδέτεροι. Δεν είναι αρσενικά και θηλυκά, είναι ουδέτεροι. Είναι μη ερωτικά όντα. Όταν γνωρίσεις έναν άνθρωπο ο όποιος θα σε έλκυε έτσι κι αλλιώς και τύχει να χει αναπηρία, θα το βάλεις στην άκρη και θα καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος σε ελκύει για τα άλλα πράγματα που έχει ως άνθρωπος, άσχετα με το αν περπατάει, ή αν βλέπει για παράδειγμα, ή αν ακούει.

Μουσική

Η δουλειά μου είναι να πηγαίνω σε σχολεία καθημερινά και να συζητάω με τα παιδιά για θέματα διαφορετικότητας και αναπηρίας. Μια ερώτηση που μου αρέσει πολύ συχνά να κάνω στα παιδιά, τους ζητάω να σκεφτούνε εκείνον η εκείνη που τους αρέσει, να μην μας πούνε όνομα, αλλά να μας πούνε γιατί. Και έχω ακούσει παρά πολύ ωραία πράγματα. Ακούς παιδιά να λένε ότι εμένα μ᾽ αρέσει κάποιος, η κάποια γιατί είναι ευγενικοί μαζί μου και γιατί μας αρέσουν τα ίδια πράγματα και γιατί είναι καλός άνθρωπος και καταλήγουμε ότι σου αρέσει ένας άνθρωπος γι αυτό που είναι ως άνθρωπος, άσχετα με το αν
περπατάει ή όχι και βοηθάει πολύ τα παιδιά να το σκεφτούνε έτσι και να καταλάβουνε ότι αν έχουν αυτά τα προσόντα που ζητάνε, μπορούν να γίνουν αγαπητοί ακόμα κι αν δεν έχουν τέλειους κοιλιακούς ξερωγώ.‘’

Είμαι η Άντρη Κωνσταντίνου και μόλις ακούσατε το sex podcast. Mια παραγωγή του pod.gr.

Μουσική