Από τη μια ο ευδιάκριτος στρατός της αστυνομίας, «για να μην καεί η Αθήνα». Από την άλλη, εναλλασσόμενοι κομματικοί στρατοί που ελέγχουν τον εορτασμό, με έμφαση στην κατάθεση στεφάνων, «ποιος, πού, τι». 48 χρόνια μετά τον Νοέμβριο του '73, ούτε κλαίμε ούτε και γελάμε με τις συγκρούσεις των στρατών της κάθε πλευράς. Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλάει για μια «κουρασμένη επέτειο, που δεν ήταν ποτέ παλλαϊκή εξέγερση αλλά ένας υπέροχος, μοναχικός αγώνας κάποιων εκατοντάδων νέων και φοιτητών».